หอระฆังแห่งซีอาน (จีนตัวย่อ: 西安钟楼; จีนตัวเต็ม: 西安鐘樓; พินอิน: Xī'ān Zhōnglóu; อังกฤษ: Bell Tower of Xi'an) สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1384 ในช่วงต้นราชวงศ์หมิงเป็นสัญลักษณ์ของเมืองซีอานและเป็นหนึ่งในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดประเทศจีน หอระฆังยังมีระฆังหล่อสำริดขนาดใหญ่จากราชวงศ์ถัง ฐานหอคอยเป็นรูปสี่เหลี่ยมจตุรัสและครอบคลุมพื้นที่ 1,377 ตารางเมตร (14,820 ตารางฟุต) หอคอยเป็นโครงสร้างอิฐและไม้และสูงเกือบ 40 เมตร (130 ฟุต) ตั้งอยู่ในใจกลางของซีอานที่จุดตัดของถนน 4 เส้น ของทิศตะวันออก, ทิศตะวันตก, ทิศใต้ และทิศเหนือ เป็นหอระฆังที่ใหญ่ที่สุดและได้รับการอนุรักษ์มากที่สุดในบรรดาหอระฆังหลายแห่งที่หลงเหลือมาจากยุคจีนโบราณ[1][2]