ในปี พ.ศ. 2547 โรเบิร์ต ฟอร์ด นักรัฐศาสตร์มหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์ รายงานผลการสำรวจยูกอฟเกี่ยวกับปฏิกิริยาเอนเอียงทางการเมืองต่อแมวที่อาศัยในบ้านเลขที่ 10 โดยนักสำรวจแสดงรูปภาพของฮัมฟรีย์ หัวหน้าแมวจับหนูที่ได้รับการแต่งตั้งโดยมาร์กาเรต แทตเชอร์ และบอกว่าเขาเป็นแมวของแทตเชอร์หรือแมวของโทนี แบลร์ ผลสำรวจปรากฎว่าผู้คนชื่นชอบแมวแบ่งตามพรรคการเมืองที่ตนสนับสนุน โดยผู้ที่ลงคะแนนเสียงให้พรรคอนุรักษนิยม ชอบแมวมากกว่ามากเมื่อบอกว่าเป็นแมวของแทตเชอร์ และผู้ที่ลงคะแนนเสียงให้พรรคแรงงาน ชอบแมวมากกว่ามากเมื่อบอกว่าเป็นแมวของแบลร์ ฟอร์ดสรุปว่าการแบ่งพรรคแบ่งพวกเป็นตัวกำหนดปฏิกิริยาต่อทุกสิ่งที่นักการเมืองทำ ไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม คล้ายกับกระบวนการคิดเชิงเทิดทูน (และ "ปรากฎการณ์หางแฉก" แบบย้อนกลับ (forked tail effect)) ที่นักจิตวิทยาสังเกตได้[21]