ห้ามเป็นพยานเท็จใส่ร้ายเพื่อนบ้าน[1][2] หรือ อย่าพูดเท็จใส่ร้ายผู้อื่น[3] (อังกฤษ: Thou shalt not bear false witness against thy neighbour) เป็นหนึ่งในข้อบทบัญญัติสิบประการ ซึ่งพระยาห์เวห์ได้ประทานให้กับชนชาติอิสราเอลผ่านทางโมเสส ซึ่งเป็นบัญญัติข้อที่ 8 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบออกัสตินแห่งฮิปโป แบบคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก และแบบลูเทอแรน และเป็นบัญญัติข้อที่ 9 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบเซปตัวจินต์ แบบไฟโล แบบทาลมุด และแบบคริสตจักรปฏิรูปบัญญัติข้อนี้มีบันทึกในหนังสืออพยพ 20:16 และหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 5:20 ในคัมภีร์ฮีบรูหมวดโทราห์ของศาสนายูดาห์ และในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิมของศาสนาคริสต์ห้ามเป็นพยานเท็จใส่ร้ายเพื่อนบ้าน— หนังสืออพยพ 20:16