นายอดุลย์ ณ สายบุรี หรือ ตนกูอับดุลยาลาล์ นาเซร์ ผู้สืบเชื้อสายตระกูลเจ้าเมืองสายบุรีในอดีต ซึ่งเป็นหนึ่งในหัวเมืองเจ้าแขกประเทศราชทั้ง ๗ ฝ่ายใต้ และเป็นผู้ก่อตั้งขบวนการแนวร่วมปลดแอกแห่งชาติปัตตานี[1] ได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทย ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2480 เป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2487 นายอดุลย์ ได้อภิปรายในสภาผู้แทนราษฎรกล่าวว่ารัฐบาลจอมพล ป.พิบูลสงคราม ข่มเหงรังแกพี่น้องมุสลิมทำให้ไม่อยากเป็นคนไทย เพราะรู้สึกเป็นการเสื่อมเสียเกียรติและศักดิ์ศรีเป็นอย่างมาก จากเหตุการณ์ที่พี่ชายของนายอดุลย์ ถูกจับกุมเนื่องจากแต่งกายแบบชาวมลายู เดินในตลาดสายบุรีจากบทบาทดังกล่าว ทำให้ราชการเพ่งเล็งว่าเป็นผู้ยุยงส่งเสริมให้ราษฎรกระด้างกระเดื่องต่อทางราชการ และได้ติดตามพฤติกรรมของนายอดุลย์ จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2488 นายอดุลย์ จึงได้หลบหนีออกจากประเทศไทย ไปอยู่ที่รัฐกลันตัน ประเทศมาเลเซีย และต่อมาได้เป็นประธานขบวนการปลดแอกแห่งชาติปัตตานี โดยให้เหตุผลว่ารับไม่ได้กับนโยบายของจอมพล ป.พิบูลสงคราม[2] จนกระทั่งเสียชีวิตในปี พ.ศ. 2521