ขบวนการแนวร่วมปลดแอกแห่งชาติปัตตานี (มลายู: Barisan Nasional Pembebasan Patani, BNPP) เป็นองค์กรเคลื่อนไหวเพื่อแบ่งแยกดินแดนปัตตานีรุ่นแรก ๆ เกิดจากการรวมตัวของทายาทเจ้าเมืองเก่าที่สูญเสียอำนาจ และความไม่พอใจในนโยบายของจอมพล ป.พิบูลสงคราม ที่กำหนดนโยบายรัฐนิยมบังคับสวมหมวก และนโยบายอื่น ๆ ที่ขัดต่อหลักศาสนาอิสลาม[8] ผู้ก่อตั้งคือนายอดุลย์ ณ สายบุรี เวลาที่จัดตั้งขึ้นไม่แน่นอน อยู่ระหว่าง พ.ศ. 2502–2514 ปฏิบัติการทางทหารขององค์กรนี้เข้มแข็งในช่วง พ.ศ. 2520–2525 ได้รับความช่วยเหลือจากต่างประเทศมากโดยเฉพาะกลุ่มอาหรับ เช่น สันนิบาตอาหรับ, องค์กรปลดปล่อยปาเลสไตน์ มีความใกล้ชิดกับพรรคปาสในมาเลเซีย องค์กรนี้ตกต่ำลงหลังการเสียชีวิตของ ดือระ มาตีเยาะ หรือเปาะเยะ เมื่อ พ.ศ. 2527 จนต้องยุติบทบาทไปในที่สุด