อะกรูวีไคนด์ออฟเลิฟ (อังกฤษ: A Groovy Kind of Love) เป็นเพลงป็อปที่แต่งขึ้นในปี ค.ศ. 1965 โดย โทนี ไวน์ และแคโรล เบเยอร์ เซเกอร์ นักแต่งเพลงชาวอเมริกัน [1] ดัดแปลงทำนองมาจากท่อนรอนโด ของโซนาตาหมายเลข 5 ในบันไดเสียง จี เมเจอร์ (Sonatina No.5 in G major, op. 36) [2] ผลงานในปี ค.ศ. 1797 ของมูซิโอ คลีเมนตี (1752-1832) คีตกวีชาวอิตาเลียนเพลงนี้ได้รับการบันทึกเสียงครั้งแรกในปี ค.ศ. 1965 โดยวงดูโอชื่อ ไดแอนแอนด์แอนนิตา (Dianne & Annita) และมีการบันทึกเสียงอีกหลายครั้ง โดยแพตตี ลาเบลล์ (1965), เพทูลา คลาร์ก (1966), เดอะไมนด์เบนเดอส์ (1965), ฟิล คอลลินส์ (1988) และนีล ไดมอนด์ (1993)ในปี 1965 กลุ่มดนตรีป็อปชื่อ เดอะไมนด์เบนเดอส์ (The Mindbenders) จากเมืองแมนเชสเตอร์ ได้บันทึกเสียงซิงเกิลเพลงนี้ และประสบความสำเร็จเป็นอย่างสูง ขึ้นถึงอันดับ 2 ชาร์ตซิงเกิลแห่งสหราชอาณาจักร [3] และบิลบอร์ดฮอต 100ต่อมาในปี 1988 ฟิล คอลลินส์ ได้บันทึกเสียงเพลงนี้เพื่อประกอบภาพยนตร์เรื่อง บัสเตอร์ (1988) ที่เขาแสดงนำ ซิงเกิลฉบับนี้ขึ้นถึงอันดับหนึ่งทั้งในสหราชอาณาจักร [3]และสหรัฐอเมริกา เป็นซิงเกิลเดียวของคอลลินส์ที่ขึ้นถึงอันดับ 1 ในทั้งสองประเทศ [4] และทำให้เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลแกรมมี สาขานักร้องชายยอดเยี่ยม ประเภทเพลงป็อป ครั้งที่ 31 แต่พ่ายแพ้ให้กับบ็อบบี แมคเฟอร์ริน [5]