ตระกูลภาษาดราวิเดียนมีภาษาประมาณ 73 ภาษา รวมถึงภาษาทมิฬ, กันนาดา, เตลูกู และมลยาฬัม ราชวงศ์สาตวาหนะนำอักษรพราหมีเข้ามายังภูมิภาคที่ปัจจุบันคือบริเวณที่พุดภาษาเตลูกูและกันนาดา อักษร Bhattiprolu ที่ราชวงศ์สาตวาหนะสร้างขึ้น ก่อให้เกิดอักษรกทัมพะ[5][6][7] ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 5 ถึง 7 ราชวงศ์จาลุกยะตอนต้นและราชวงศ์กทัมพะตอนต้นใช้อักษรกันนาดารูปแบบแรกลงในจารึก ซึ่งมีชื่อว่าอักษรกทัมพะ[8] อักษรกทัมพะพัฒนาเป็นอักษรกันนาดา เมื่อจักรวรรดิจาลุกยะขยายไปถึงพื้นที่ที่พูดภาษาเตลูกู ราชวงศ์นี้จึงตั้งสาขาหนึ่งที่มีชื่อว่าราชวงศ์จาลุกยะตะวันออก ซึ่งภายหลังนำอักษรกันนาดามาใช้ในภาษาเตลูกู ก่อให้เกิดอักษรกันนาดา-เตลูกูที่กินระยะเวลาระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 7 ถึง 11[1]

ในช่วง ค.ศ. 1100 ถึง 1400 อักษรกันนาดาและอักษรเตลูกูเริ่มแยกออกจากอักษรกันนาดา-เตลูกู ทั้งราชวงศ์สาตวาหนะและราชวงศ์จาลุกยะส่งอิทธิพลต่ออักษรกันนาดาและเตลูกู[9]