อักษรสิงหล

อักษรสิงหล พัฒนามาจากอักษรพราหมี เมื่อราว พ.ศ. 243 – 343 ใช้เขียนภาษาสิงหลซึ่งเป็นภาษากลุ่มอินโด-อารยัน มีผู้พูดในศรีลังการาว 12 ล้านคน และมีผู้พูดในสิงคโปร์ ไทย แคนาดา และสหรัฐอาหรับฯ ด้วย ชาวสิงหลใช้อักษรนี้เขียนภาษาบาลีและภาษาสันสกฤตเช่นกัน พยัญชนะที่มีเสียงควบ /ร/ หรือ /ย/ จะมีรูปเฉพาะ

อักษรสิงหล

ISO 15924	Sinh
ช่วงยุค	ค.ศ.700–ปัจจุบัน
ระบบแม่	Proto-Sinaitic alphabet อักษรฟินิเชีย อักษรแอราเมอิก อักษรพราหมี อักษรกทัมพะ อักษรสิงหล
ช่วงยูนิโคด	U+0D80–U+0DFF Sinhala U+111E0–U+111FF Sinhala Archaic Numbers
ชนิด	อักษรสระประกอบ
ระบบพี่น้อง	Goykanadi อักษรจาม Tigalari alphabet อักษรมลยาฬัม อักษรดิเวส อกุรุ
ภาษาพูด	ภาษาสิงหล, ภาษาบาลี, ภาษาสันสกฤต

ใกล้เคียง

แหล่งที่มา