อักษรอาหรับและการทับศัพท์ ของ อักษรอาหรับ

พยัญชนะ

ข้อ	อักษร	ชื่ออักษร	ภาษาไทย	หมายเหตุ
1	ﺀ/ ا	ฮัมซะฮ์/อลิฟ	อ, สระ อา	ถ้าฮัมซะฮ์เป็นซุกูน จะเขียนเป็น <อ์> ในภาษาไทย เช่น <มะอ์มูร>
2	ﺏ	บาอ์	บ
3	ﺕ	ตาอ์	ต
4	ﺙ	ษาอ์	ษ
5	ﺝ	ญีม	ญ, จญ์	ญะวาด, ฮัจญ์, ฮิจญ์เราะฮ์, ฮิญิร
6	ﺡ	หาอ์	ฮ
7	ﺥ	คออ์	ค
8	ﺩ	ดาล	ด
9	ﺫ	ษาล	ษ
10	ﺭ	รออ์	ร	ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ในภาษาไทยเป็น <ร่อ> ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ตามด้วยพยัญชนะฮัมซะฮ์ ฮาอ์ และหาอ์ที่เป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <เราะ>, <เราะฮ์> และ <เราะฮ์> ตามลำดับ ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ตามด้วยพพยัญชนะอื่นที่เป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <ร่อน> เป็นต้น ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์+อลิฟ ในภาษาไทยเป็น <รอ>
11	ﺯ	ซัย	ซ	ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ในภาษาไทยเป็น <ซะ> ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์+อลิฟ ในภาษาไทยเป็น <ซา>
12	ﺱ	ซีน	ซ, ส	ถ้าเป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <ส> เช่น <อับบาส> ถ้าสะกดด้วยสระ ในภาษาไทยเป็น <ซ> <อับบาซียะฮ์>
13	ﺵ	ชีน	ช
14	ﺹ	ศ้อด	ศ	ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ในภาษาไทยเป็น <ศ็อ> ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ตามด้วยพยัญชนะฮัมซะฮ์ ฮาอ์ และหาอ์ที่เป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <เศาะ>, <เศาะฮ์> และ <เศาะฮ์> ตามลำดับ ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ตามด้วยพพยัญชนะอื่นที่เป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <ศ็อน> เป็นต้น ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์+อลิฟ ในภาษาไทยเป็น <ศอ>
15	ﺽ	ฎ๊อด	ฎ	ถ้าสะกดด้วยฎ็อมมะฮ์ หรือฎ็อมมะฮ์+วาว ใช้ ด เป็น <ดุ> และ <ดู> เนื่องจากถ้าเขียนด้วย ฎ และ สระอุหรือสระอูแล้ว สระทั้งสอง จะไม่ปรากฏออกมา ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ในภาษาไทยเป็น <ฎ็อ> ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ตามด้วยพยัญชนะฮัมซะฮ์ ฮาอ์ และหาอ์ที่เป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <เฎาะ> <เฎาะฮ์> และ <เฎาะฮ์> ตามลำดับ ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ตามด้วยพยัญชนะอื่นที่เป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <ฎ็อน> เป็นต้น ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์+อลิฟ ในภาษาไทยเป็น <ฎอ>
16	ﻁ	ฏออ์	ฏ	ถ้าสะกดด้วยฎ็อมมะฮ์ หรือฎ็อมมะฮ์+วาว ใช้ ต เป็น <ตุ> และ <ตู> เนื่องจากถ้าเขียนด้วย ฏ และ สระอุหรือสระอูแล้ว สระทั้งสอง จะไม่ปรากฏออกมา ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ในภาษาไทยเป็น <ฏ็อ> ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ตามด้วยพยัญชนะฮัมซะฮ์ ฮาอ์ และหาอ์ที่เป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <เฏาะ>, <เฏาะฮ์> และ <เฏาะฮ์> ตามลำดับ ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ตามด้วยพพยัญชนะอื่นที่เป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <ฏ็อน> เป็นต้น ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์+อลิฟ ในภาษาไทยเป็น <ฏอ>
17	ﻅ	ซออ์	ซ	ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ในภาษาไทยเป็น <ซ่อ> ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ตามด้วยพยัญชนะฮัมซะฮ์ ฮาอ์ และหาอ์ที่เป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <เซาะ>, <เซาะฮ์> และ <เซาะฮ์> ตามลำดับ ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ตามด้วยพพยัญชนะอื่นที่เป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <ซ่อน> เป็นต้น ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์+อลิฟ ในภาษาไทยเป็น <ซอ>
18	ﻉ	อัยน์	อ	ถ้าเป็นซุกูน จะเขียน อ์ ในภาษาไทย เช่น <มะอ์มูร>
19	ﻍ	ฆอยน์	ฆ	ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ในภาษาไทยเป็น <ฆ็อ> ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์+อลิฟ ในภาษาไทยเป็น <ฆอ>
20	ﻑ	ฟาอ์	ฟ
21	ﻕ	ก๊อฟ	ก
22	ﻙ	ก๊าฟ	ก	ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ในภาษาไทยเป็น <ก็อ> ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ตามด้วยพยัญชนะฮัมซะฮ์ ฮาอ์ และหาอ์ที่เป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <เฏาะ>, <เกาะฮ์> และ <เกาะฮ์> ตามลำดับ ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์ ตามด้วยพพยัญชนะอื่นที่เป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <ก็อน> เป็นต้น ถ้าสะกดด้วยฟัตฮะฮ์+อลิฟ ในภาษาไทยเป็น <กอ>
23	ﻝ	ลาม	ล
24	ﻡ	มีม	ม
25	ﻥ	นูน	น
26	ﻭ	วาว	ว
27	ﻩ	ฮาอ์	ฮ, ห	ถ้าเป็นซุกูน ในภาษาไทยเป็น <ฮ์> เช่น <มะดีนะฮ์> ถ้าสะกดด้วยสระ ในภาษาไทยเป็น <ฮ> เช่น <ฮิชาม>
28	ﻱ	ยาอ์	ย	ถ้า ยาอ์ มีสัญลักษณ์ตัชดีด ในภาษาไทยจะสะกดเป็น ย และ การันต์ เช่น <อะลีย์>

สระ

ข้อ	คำอ่าน	เสียงสระ	หมายเหตุ
1	ฟัตฮะฮ์	สระอะ	ถ้าตัว خ, ر, ص,ض,ط,ظ,غ,قเจอกับฟัตฮะฮ์ จะเป็นสระเอาะ
2	กัสเราะฮ์	สระอิ
3	ฎ็อมมะฮ์	สระอุ
4	ฟัตฮะฮ์ + อลิฟ	สระอา	เสียงยาว ถ้าเป็น خ, ر, ص,ض,ط,ظ,غ,ق เจอกับฟัตฮะฮ์อลิฟจะเป็นสระออ
5	กัสเราะฮ์ + ยาอ์	สระอี	เสียงยาว
6	ฎ็อมมะฮ์ + วาว	สระอู	เสียงยาว
7	ฟัตฮะฮ์ + ยาอ์	อัย,เอ	ถ้าพยางค์นั้นลงท้ายด้วยพยัญชนะที่เป็นซุกูน จะเป็น สระเอ เช่น <ฮุเซน>, ถ้าเป็น خ , ر, ص, ض, ط,ظ,غ,ق เจอกับฟัตฮะฮ์ + ยาอ์ จะเป็นสระอ็อย
8	ฟัตฮะฮ์ + วาว	เอา เช่น <เลา>	خ , ر, ص, ض, ط,ظ,غ,ق จะเป็นสระอ็อว