อัตราดอกเบี้ย คือ อัตราที่ผู้ยืมเงิน (ลูกหนี้) จ่าย
ดอกเบี้ยสำหรับการใช้เงินที่ตนยืมมาจากผู้ให้ยืม (เจ้าหนี้) โดยเจาะจง อัตราดอกเบี้ยคือ
ร้อยละของ
เงินต้นที่จ่ายเป็นจำนวนงวดต่อเวลาสำหรับระยะเวลาทั้งหมดระหว่างกำหนดระยะเวลาเงินกู้หรือ
เครดิตทั้งหมด อัตราดอกเบี้ยปกติแสดงเป็นร้อยละของเงินต้นต่อระยะเวลาหนึ่งปี บางครั้งอาจแสดงสำหรับระยะเวลาอื่น เช่น เป็นเดือนหรือวัน มีอัตราดอกเบี้ยหลายอัตราสำหรับระยะเวลาเดียวกันหรือเทียบกันได้ ขึ้นอยู่กับความน่าจะผิดนัดชำระหนี้ของผู้ยืม ระยะเวลาตกค้าง เงินตราที่จ่ายคืน และตัวกำหนดอีกหลายตัวของเงินกู้หรือเครดิต ตัวอย่างเช่น บริษัทหนึ่งยืมเงินทุนจากธนาคารเพื่อซื้อสินทรัพย์ใหม่สำหรับธุรกิจของตน และเพื่อเป็นการตอบแทนผู้ให้ยืมได้สิทธิเหนือสินทรัพย์ใหม่เป็นหลักทรัพย์ประกัน และดอกเบี้ย ณ อัตราดอกเบี้ย
ที่กำหนดไว้ล่วงหน้าสำหรับการยืดเวลาการใช้เงินทุนแล้วให้ยืมแก่ผู้ยืมแทนเป้าหมายอัตราดอกเบี้ยเป็นเครื่องมือสำคัญของ
นโยบายการเงิน และถูกนำมาพิจารณาเมื่อจัดการกับตัวแปรอย่าง
การลงทุน เงินเฟ้อและ
การว่างงาน ธนาคารกลางของประเทศต่าง ๆ มีแนวโน้มลดอัตราดอกเบี้ยเมื่อต้องการเพิ่มการลงทุนและการบริโภคในเศรษฐกิจของประเทศ อย่างไรก็ดี นโยบายเศรษฐกิจมหภาคอัตราดอกเบี้ยต่ำมีความเสี่ยงได้และอาจก่อให้เกิด
ฟองสบู่เศรษฐกิจ ซึ่งการลงทุนปริมาณมากเทเข้าสู่ตลาดอสังหาริมทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ ในประเทศพัฒนาแล้ว การปรับอัตราดอกเบี้ยจึงมีเพื่อควบคุม
เงินเฟ้อให้อยู่ในพิสัยเป้าหมายสำหรับกิจกรรมทางเศรษฐกิจหรือจำกัดอัตราดอกเบี้ยให้สอดคล้องกับ
ความเติบโตทางเศรษฐกิจเพื่อป้องกันแรงขับเคลื่อนทางเศรษฐกิจ
[1]