อันนาศิรียะฮ์ (อาหรับ: الناصرية‎) เป็นนครในประเทศอิรัก ตั้งอยู่บนลุ่มแม่น้ำยูเฟรทีส ตั้งห่างจากกรุงแบกแดดทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ราว 225 ไมล์ (370 กม.) อยู่ใกล้กับโบราณสถานเมืองอูร์ เป็นเมืองหลวงของเขตผู้ว่าการษีกอร ในปี ค.ศ. 2003 มีประชากรราว 560,000 คน ทำให้เป็นเมืองใหญ่เป็นอันดับสี่ของประเทศอิรัก[1] ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ประชากรนับถือหลากหลายศาสนา คือ เป็นชาวมุสลิม ยิว มันดาอี แต่ปัจจุบันประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม นิกายชีอะฮ์เมืองก่อตั้งโดยเผ่าอัลมุนตะฟิก (Al-Muntafiq) ช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง อังกฤษเข้ายึดเมืองในช่วงจักรวรรดิออตโตมัน ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1915 มีทหารอังกฤษตาย 400 นาย และทหารอินเดียและตุรกีตายมากกว่า 2,000 นาย ในสงครามที่เมืองอันนาศิรียะฮ์ในวันที่ 24 กรกฎาคม ค.ศ. 1915[2]ในปลายศตวรรษที่ 19 ในช่วงจักรวรรดิออตโตมัน[3] ได้กลายมาจุดสัญจรที่สำคัญ[1] เป็นศูนย์กลางพื้นที่ปลูกอินทผลัม มีอุตสาหกรรมครัวเรือนอย่างเช่น การสร้างเรือ งานไม้และเครื่องเงิน[4] พิพิธภัณฑ์ของเมืองมีวัตถุโบราณจากยุคซูเมอร์ อัสซีเรีย บาบิโลเนีย และจากราชวงศ์อับบาซียะฮ์ เมืองยังอยู่ใกล้โบราณสถานเมืองอูร์และลาร์ซาในปี ค.ศ. 1991 ช่วงสงครามอ่าวเปอร์เซีย อันนาศิรียะฮ์ถือเป็นจุดไกลสุดที่กองพลพลร่มที่ 82 และกองพลพลร่มที่ 101 ได้เข้าไปถึงอิรัก โดยเข้าไปถึงถนนหลักนอกเมือง ต่อมาในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1991 หลังจากที่สงครามจบลง ผู้นับถือศาสนาอิสลาม นิกายชีอะฮ์ ได้ร่วมปฏิวัติโค่นล้มประธานาธิบดีซัดดัม ฮุสเซน การปฏิวัติที่ให้เกิดความสูญเสีย กองทัพอิรักสังหารประชาชนเป็นจำนวนมาก โดยมีการสังหารหมู่โดยรัฐบาลอิรัก[5]จนกระทั่งถึงสงครามปี ค.ศ. 2003 อันนาศิรียะฮ์ถือเป็นเมืองที่มีชุมชนชาวมันดาอี มากที่สุดในอิรัก[6]