เมื่อมุฮัมหมัดมาที่มะดีนะฮ์ในเดือนกันยายน ค.ศ.622 อัล-บะกีอฺยังคงเป็นพื้นที่ที่มีต้นไลเซียม[4]

หลายปีผ่านไป ศพของเคาะลีฟะฮ์อุสมาน อิบนุ อัฟฟาน ถูกฝังอยู่ข้างๆ สุสานชาวยิว การขยายสุสานครั้งแรกเกิดขึ้นโดยมุอาวิยะห์เพื่อยกย่องอุสมาน มุอาวิยะห์ได้รวมสุสานชาวยิวไปอยู่ในสุสานอัล-บะกีอฺและสร้างโดมเหนือสุสานของอุสมาน โดยโดมและสิ่งก่อสร้างได้เปลี่ยนแปลงไปตามเวลา

การทำลาย

สุสานนี้เคยถูกทำลายโดยกองกำลังวะฮะบีย์-ซาอุดีในปี1806 และ 1925 [5] (หรือ 1926)

โดยครั้งแรกในปี 1806 กองกำลังวาฮาบีย์แห่งแคว้นนัจญ์ปกครองทั้งมักกะฮ์และมะดีนะฮ์ และทำลายศาสนสถานหลายที่ซึ่งรวมถึงสุสานและมัสยิดไม่ว่าจะด้านในหรือข้างนอกก็ตาม[6] ในบันทึกทางประวัติศาสตร์ พวกเขาทำให้สุสานถูกถมให้เรียบ[7][8] และปล้นสะดมเครื่องประดับและของใช้ต่าง ๆ[9]

การทำลายครั้งที่สองถูกอธิบายในที่ปรึกษาแห่งชาติของอิหร่าน และกลุ่มคนที่ถูกส่งไปที่ฮิญาซเพื่อสอบสวนคดี โดยทั้งนิกายซุนนี่และชีอะฮ์ต้องการฟื้นฟูสุสานแห่งนี้และประนามต่อการทำลายสุสานนี้[10][11] โดยวันนั้นจึงถูกเรียกว่าวันแห่งความเศร้าโศก ("Day of Sorrow") แต่ทางซาอุดีปฏิเสธทุกข้อกล่าวหาและไม่ฟื้นฟูสุสาน ถึงแม้ว่าตอนนี้สุสานอัลบากีอฺมีสภาพดีกว่าตอนที่ถูกทำลาย แต่ความทรงจำของผู้ที่มาเยี่ยมสุสานในอดีตยังคงถูกทิ่มแทงในใจไปอีกนาน[12][เมื่อไร?]