อ้างอิง ของ อัลปราโซแลม

↑ "Alprazolam Use During Pregnancy". Drugs.com. 4 May 2020. สืบค้นเมื่อ 8 June 2020.
1 2 Ait-Daoud N, Hamby AS, Sharma S, Blevins D (2018). "A Review of Alprazolam Use, Misuse, and Withdrawal". Journal of Addiction Medicine. 12 (1): 4–10. doi:10.1097/ADM.0000000000000350. PMC 5846112. PMID 28777203.
↑ "Xanax- alprazolam tablet". DailyMed. สืบค้นเมื่อ 19 February 2021.
1 2 Lilley LL, Snyder JS, Collins SR (2016). Pharmacology for Canadian Health Care Practice. Elsevier Health Sciences. p. 329. ISBN 9781771720663.
1 2 3 4 American Society of Health-System Pharmacists (13 November 2017). "Alprazolam Monograph for Professionals". Drugs.com. สืบค้นเมื่อ 25 October 2018.
↑ "alprazolam หรือ ยาเสียตัว". กองควบคุมวัตถุเสพติด สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. สืบค้นเมื่อ 10 May 2022.
↑ "ยาเสียสาว "อัลปราโซแลม (Alprazolam)" เส้นบางๆ ระหว่างยารักษาหรือสารเสพติด". ไทยรัฐ. 10 May 2022. สืบค้นเมื่อ 10 May 2022.
↑ Goldberg R (2009). Drugs Across the Spectrum. Cengage Learning. p. 195. ISBN 9781111782009.
↑ "Alprazolam Tablets, USP". dailymed.nlm.nih.gov. July 2017. สืบค้นเมื่อ 25 October 2018.
↑ Verster JC, Volkerts ER (2004). "Clinical pharmacology, clinical efficacy, and behavioral toxicity of alprazolam: a review of the literature". CNS Drug Reviews. 10 (1): 45–76. doi:10.1111/j.1527-3458.2004.tb00003.x. PMC 6741717. PMID 14978513.
↑ Tampi RR, Muralee S, Weder ND, Penland H, บ.ก. (2008). Comprehensive Review of Psychiatry. Philadelphia, PA: Wolters Kluwer/ Lippincott Williams & Wilkins Health. p. 226. ISBN 978-0-7817-7176-4.
↑ Pavuluri MN, Janicak PG, Marder SR (2010). Principles and Practice of Psychopharmacotherapy (5th ed.). Philadelphia, PA: Wolters Kluwer Health/ Lippincott Williams & Wilkins. p. 535. ISBN 978-1-60547-565-3.
↑ Moylan S, Giorlando F, Nordfjærn T, Berk M (March 2012). "The role of alprazolam for the treatment of panic disorder in Australia" (PDF). The Australian and New Zealand Journal of Psychiatry. 46 (3): 212–24. doi:10.1177/0004867411432074. PMID 22391278. S2CID 11006795.
↑ Dodds TJ (March 2017). "Prescribed Benzodiazepines and Suicide Risk: A Review of the Literature". The Primary Care Companion for CNS Disorders. 19 (2). doi:10.4088/PCC.16r02037. PMID 28257172.
↑ McCall WV, Benca RM, Rosenquist PB, Riley MA, McCloud L, Newman JC, และคณะ (January 2017). "Hypnotic Medications and Suicide: Risk, Mechanisms, Mitigation, and the FDA". The American Journal of Psychiatry. 174 (1): 18–25. doi:10.1176/appi.ajp.2016.16030336. PMC 5205566. PMID 27609243.
↑ Xu KY, Hartz SM, Borodovsky JT, Bierut LJ, Grucza RA (December 2020). "Association Between Benzodiazepine Use With or Without Opioid Use and All-Cause Mortality in the United States, 1999-2015". JAMA Network Open. 3 (12): e2028557. doi:10.1001/jamanetworkopen.2020.28557. PMC 7726637. PMID 33295972.
↑ Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery (ภาษาอังกฤษ). John Wiley & Sons. p. 536. ISBN 9783527607495.
↑ Malamed SF (2009). Sedation: A Guide to Patient Management. Elsevier Health Sciences. p. 105. ISBN 978-0323075961.
↑ "The Top 300 of 2019". ClinCalc. สืบค้นเมื่อ 16 October 2021.
↑ "Alprazolam - Drug Usage Statistics". ClinCalc. สืบค้นเมื่อ 16 October 2021.

ใกล้เคียง

แหล่งที่มา

WikiPedia: อัลปราโซแลม http://www.barglow.com/moylan2012alprazolam.pdf http://www.chemspider.com/Chemical-Structure.2034.... //pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14978513 //pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22391278 //pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27609243 //pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28257172 //pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28777203 //pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33295972 //www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5205566 //www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5846112