ชัมซุดดีน อะบู อับดุลลอฮ์ มุฮัมมัด อิบน์ อะห์มัด อิบน์ อะบี บักร์ อัลมักดิซี (อาหรับ: شَمْس ٱلدِّيْن أَبُو عَبْد ٱلله مُحَمَّد ابْن أَحْمَد ابْن أَبِي بَكْر ٱلْمَقْدِسِي‎) หรือที่รู้จักกันในชื่อ อัลมักดิซี (ٱلْمَقْدِسِي) และ อัลมุก็อดดะซี (ٱلْمُقَدَّسِي; ประมาณ ค.ศ. 945/946 – 991) เป็นนักภูมิศาสตร์ชาวอาหรับในสมัยกลาง[1] ผู้แต่งหนังสือ อะห์ซานุตตะกอซีม ฟีมะอ์ริฟะตุลอะกอลีม กับ คำอธิบายซีเรีย (รวมปาเลสไตน์) เขาเป็นหนึ่งในบุคคลทางประวัติศาสตร์ในสมัยแรกเริ่มสุดที่ระบุตัวเองว่าเป็นชาวปาเลสไตน์ระหว่างการเดินทาง[2][3]