อัลเฟรด รัสเซล วอลเลซ (
อังกฤษ: Alfred Russel Wallace; พ.ศ. 2366 — 2456)
นักธรรมชาติวิทยา นักภูมิศาสตร์ นักมานุษยวิทยาและ
นักชีววิทยาชาว
อังกฤษ เกิดที่ อัสค์ มอนมัธไชร์ เวลส์ตะวันออกเฉียงใต้ วอลเลซได้เดินทางเก็บตัวอย่างพืชพรรณแถบ
แอมะซอนเมื่อ พ.ศ. 2385-2395 และแถบ
แหลมมลายูเมื่อ พ.ศ. 2397-2405 และได้เสนอ
ทฤษฎีวิวัฒนาการว่าเกิดจากการคัดสรรโดยธรรมชาติอย่างเดียวกับทฤษฎีของ
ชาลส์ ดาร์วิน แต่เป็นอิสระจากกัน บันทึกของวอลเลซที่ส่งไปถึงดาร์วินเมื่อปี พ.ศ. 2401 จากโมลุกกัส ได้เป็นจุดผลักดันสำคัญที่ทำให้ต้องมีการประชุม "
สมาคมลินเนียน" เพื่อรีบประกาศรับรองทฤษฎีวิวัฒนาการของดาร์วินซึ่งได้มีการค้นคว้าละเอียดและมีความก้าวหน้ากว่ามาก่อน เพียงแต่ยังไม่ได้คิดที่จะตีพิมพ์ ดาร์วินได้ทำการปรับแต่งทฤษฎีของตนเองอย่างเร่งรีบและตีพิมพ์ทฤษฎีนี้ออกมาในชื่อเรื่องว่า "
ต้นตอแห่งชนิดพันธุ์" (The Origin of Species) อัลเฟรด รัสเซล วอลเลซ ได้สร้างความก้าวหน้าในพื้นฐานของวิชา “
สัตวภูมิศาสตร์” (Zoogeography) เป็นอย่างมาก รวมทั้งข้อเสนอเกี่ยวกับทฤษฎีว่าด้วยวิวัฒนาการที่แตกต่างระหว่างสัตว์ในภูมิภาค
ออสเตรเลียและ
เอเชีย บางครั้งก็มีผู้รียกวอลเลซว่าเป็น “บิดาแห่งวิชา
ชีวภูมิศาสตร์” (Father of Biogeography)