อัลแบรต์ เซนท์-จเยอร์จยี ฟอน นากือราโพลท์ (ฮังการี: nagyrápolti Szent-Györgyi Albert[1], 16 กันยายน ค.ศ. 1893 – 22 ตุลาคม ค.ศ. 1986) เป็นนักชีวเคมีชาวฮังการี ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ในปี ค.ศ. 1937 นอกจากนี้ยังเป็นบุคคลแรกที่แยกวิตามินซีและค้นพบองค์ประกอบและปฏิกิริยาของวัฏจักรกรดซิตริกอัลแบรต์ เซนท์-จเยอร์จยีเกิดที่เมืองบูดาเปสต์ ราชอาณาจักรฮังการีในปี ค.ศ. 1893 ในครอบครัวเซนท์-จเยอร์จยีที่เป็นราชสกุลมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17[2] เซนท์-จเยอร์จยีเรียนที่มหาวิทยาลัยเซ็มเมิลไวส์ในปี ค.ศ. 1911 เมื่อเกิดสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเขารับราชการในหน่วยแพทย์ทหาร ภายหลังเซนท์-จเยอร์จยีผู้รังเกียจสงครามยิงตัวเองที่แขนแล้วกล่าวอ้างว่าถูกศัตรูยิงทำให้เขาได้ถอนตัวออกจากสงคราม[3] จากนั้นเซนท์-จเยอร์จยีกลับไปเรียนต่อจนเรียนจบด้านการแพทย์ในปี ค.ศ. 1917[4] หลังเรียนจบเขาทำงานเป็นนักวิจัยของมหาวิทยาลัยโกรนิงเงินและมีโอกาสเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ในปี ค.ศ. 1930 เซนท์-จเยอร์จยีทำงานที่มหาวิทยาลัยแซแก็ด ที่นั่นเขาได้ทำการศึกษากรดเฮกซูโรนิก (ต่อมาคือวิตามินซี) จนพบความสัมพันธ์ของสารนี้กับโรคลักปิดลักเปิด[5] ในปี ค.ศ. 1937 เซนท์-จเยอร์จยีได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์จากผลงานที่เกี่ยวข้องกับการหายใจระดับเซลล์ โดยเฉพาะวิตามินซีและกรดฟูมาริก[6] สิบปีต่อมา เขาย้ายไปอยู่ที่เมืองวูดส์โฮล รัฐแมสซาชูเซตส์เพื่อทำงานวิจัยด้านกล้ามเนื้อและเป็นนักวิจัยของสถาบันสุขภาพแห่งชาติในรัฐแมรีแลนด์ ในช่วงบั้นปลายชีวิต เซนท์-จเยอร์จยีสนใจด้านมะเร็งและศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างอนุมูลอิสระกับมะเร็ง[7]ด้านชีวิตส่วนตัว เซนท์-จเยอร์จยีแต่งงานครั้งแรกกับคอร์เนเลีย เดเมนีในปี ค.ศ. 1917 ก่อนจะหย่าร้างในปี ค.ศ. 1941 แล้วแต่งงานใหม่กับมาร์ทา บอร์บิโร มิสกอลซีในปีเดียวกัน[8] ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เซนท์-จเยอร์จยีเป็นฝ่ายต่อต้านนาซีในฮังการี คอยช่วยเหลือชาวยิวในการหลบหนีออกนอกประเทศ และหลบซ่อนตัวหลังถูกเกสตาโพไล่ล่าในช่วงท้ายของสงคราม[9] เซนท์-จเยอร์จยีเสียชีวิตจากภาวะไตวายที่เมืองวูดส์โฮล รัฐแมสซาชูเซตส์ในปี ค.ศ. 1986[10] ต่อมาในปี ค.ศ. 2011 กูเกิล ดูเดิลฉลองวันเกิดครบรอบ 118 ปีให้เขา[11]