อ้างอิง ของ อาณาจักรอยุธยา

  1. ↑ http://www.ayutthaya.org/
  2. ↑ http://www.ayutthaya.org/
  3. ↑ ชนิดา ศักดิ์ศิริสัมพันธ์. (2542). ท่องเที่ยวไทย. บริษัท สำนักพิมพ์หน้าต่างสู่โลกกว้าง จำกัด. ISBN 974-86261-9-9. หน้า 40.
  4. ↑ Hooker, Virginia Matheson (2003). A Short History of Malaysia: Linking East and West. St Leonards, New South Wales, Australia: Allen and Unwin. p. 72. ISBN 1864489553. สืบค้นเมื่อ 2009-07-05.
  5. ↑ George Modelski, World Cities: –3000 to 2000, Washington DC: FAROS 2000, 2003. ISBN 978-0-9676230-1-6. See also Evolutionary World Politics Homepage.
  6. ↑ "Ayutthaya, Thailand's historic city". The Times Of India. 2008-07-31.
  7. ↑ Derick Garnier (2004). Ayutthaya: Venice of the East. River books. ISBN 974-8225-60-7.
  8. ↑ "Ayutthaya Historical Park". Asia's World Publishing Limited. สืบค้นเมื่อ 2011-09-22.
  9. ↑ "The Tai Kingdom of Ayutthaya". The Nation: Thailand's World. 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-06-28.
  10. ↑ พระบริหารเทพธานี. (2541). ประวัติศาสตร์ไทย เล่ม ๒. โสภณการพิมพ์. หน้า 67.
  11. ↑ Higham 1989, p. 355
  12. ↑ "The Aytthaya Era, 1350–1767". U. S. Library of Congress. สืบค้นเมื่อ 2009-07-25.
  13. ↑ Jin, Shaoqing (2005). Office of the People's Goverernment of Fujian Province, ed. Zheng He's voyages down the western seas. Fujian, China: China Intercontinental Press. p. 58. สืบค้นเมื่อ 2009-08-02.
  14. ↑ Lt. Gen. Sir Arthur P. Phayre (1883). History of Burma (1967 ed.). London: Susil Gupta. p. 111.
  15. 1 2 GE Harvey (1925). History of Burma. London: Frank Cass & Co. Ltd. pp. 167–170.
  16. ↑ Phayre, pp. 127–130
  17. ↑ Phayre, p. 139
  18. ↑ Wyatt 2003, pp. 90–121
  19. ↑ Christopher John Baker, Pasuk PhongpaichitA history of Thailand. Cambridge University Press. สืบค้นเมื่อ 13-12-2552. p. 22
  20. ↑ โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. หน้า 5.
  21. 1 2 โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. หน้า 6.
  22. ↑ โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. หน้า 7.
  23. ↑ โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. หน้า 9.
  24. ↑ โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. หน้า 10.
  25. 1 2 โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. หน้า 11.
  26. 1 2 3 "The Economy and Economic Changes". The Ayutthaya Administration. Department of Provincial Administration. สืบค้นเมื่อ 2010-01-30.
  27. ↑ Tome Pires. The Suma Oriental of Tome Pires. London, The Hakluyt Society,1944, p.107
  28. 1 2 3 4 5 6 "Ayutthaya". Mahidol University. November 1, 2002. สืบค้นเมื่อ 2009-11-01.
  29. 1 2 โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. หน้า 12.
  30. ↑ โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. หน้า 13.
  31. ↑ "Background Note: Thailand". U.S. Department of State. 2009. Archived from the original on 4 November 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-11-08. Unknown parameter |month= ignored (help)
  32. 1 2 3 Ring, Trudy (1995). International Dictionary of Historic Places: Asia and Oceania. 5. Sharon La Boda. Chicago: Fitzroy Dearborn Publishers. p. 56. ISBN [[Special:BookSources/18844964044|18844964044[[หมวดหมู่:บทความที่มีเลขมาตรฐานสากลประจำหนังสือไม่ถูกต้อง]]]] Check |isbn= value: invalid character (help). สืบค้นเมื่อ 2009-12-10. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  33. ↑ Simon de La Loubère, "The Kingdom of Siam" (Oxford Univ Press, 1986) (1693), p. 49
  34. ↑ La Loubère (1693), at 49
  35. ↑ James Low, "On Siamese Literature" (1839), p. 177|url=http://www.siamese-heritage.org/jsspdf/2001/JSS_095_0i_Smyth_JamesLowOnSiameseLiterature.pdf
  36. ↑ มร.เดอะ ลาลูแบรฺ. จดหมายเหตุลาลูแบรฺฉบับสมบูรณ์, เล่มที่ 1, แปล สันต์ ท. โกมลบุตร. พระนคร:ก้าวหน้า. 2510, หน้า 46
  37. ↑ มร.เดอะ ลาลูแบรฺ. จดหมายเหตุลาลูแบรฺฉบับสมบูรณ์, หน้า 47
  38. ↑ Anthony Reid, South East Asia in the Age of Commerce: Expansion and Crisis (1988), p.71-73
  39. 1 2 3 สุจิตต์ วงษ์เทศ. อักษรไทยมาจากไหน?. หน้า 128
  40. ↑ สุจิตต์ วงษ์เทศ. อักษรไทยมาจากไหน?. หน้า 130
  41. ↑ มร.เดอะ ลาลูแบรฺ. จดหมายเหตุลาลูแบรฺฉบับสมบูรณ์, หน้า 45
  42. ↑ Simon de La Loubère, The Kingdom of Siam (Oxford Univ. Press 1986) (1693), at 9
  43. ↑ La Loubère (1693), p.10
  44. ↑ La Loubère (1693), p.10
  45. 1 2 สุจิตต์ วงษ์เทศ. อักษรไทยมาจากไหน?. หน้า 129
  46. 1 2 สุจิตต์ วงษ์เทศ. กรุงเทพฯ มาจากไหน?. หน้า 188
  47. ↑ สุภรณ์ โอเจริญ. ชาวมอญในประเทศไทย:วิเคราะห์ฐานะและบทบาทในสังคมไทยตั้งแต่สมัยอยุธยาตอนกลางจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตบัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, พ.ศ. 2519), หน้า 48-68
  48. ↑ พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาฉบับพันทานุมาศ (เจิม) กับพระจักรพรรดิพงศ์ (จาด) . พระนคร:คลังวิทยา, 2507, หน้า 145 และ 403
  49. ↑ พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาฉบับพันทานุมาศ (เจิม) กับพระจักรพรรดิพงศ์ (จาด) , หน้า 446
  50. ↑ พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาฉบับพันทานุมาศ (เจิม) กับพระจักรพรรดิพงศ์ (จาด) , หน้า 463
  51. ↑ นิโกลาส์ แชรแวส. ประวัติศาสตร์ธรรมชาติและการเมืองแห่งราชอาณาจักรสยาม (ในแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราช) . แปลโดย สันต์ ท. โกมลบุตร. พระนคร:ก้าวหน้า, 2506, หน้า 62
  52. ↑ ประชุมพงศาวดารภาคที่ 36 ฉบับหอสมุดแห่งชาติ, เล่ม 9. พระนคร:ก้าวหน้า, 2507, หน้า 150
  53. ↑ พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาฉบับพันทานุมาศ (เจิม) กับพระจักรพรรดิพงศ์ (จาด), หน้า 507-508
  54. ↑ สมเด็จฯกรมพระยาดำรงราชานุภาพ. ไทยรบพม่า. พระนคร:คลังวิทยา, 2514. หน้า 235-237
  55. ↑ บังอร ปิยะพันธุ์, หน้า 11
  56. ↑ บาทหลวงตาชารด์, แปล สันต์ ท. โกมลบุตร. จดหมายเหตุการเดินทางสู่ประเทศสยามของบาทหลวงตาชาร์ด. กรุงเทพฯ:กรมศิลปากร, 2517, หน้า 46
  57. ↑ เซอร์จอห์น เบาริง แปล นันทนา ตันติเวสส์. หน้า 73
  58. ↑ พลับพลึง มูลศิลป์. ความสัมพันธ์ไทย-ฝรั่งเศสสมัยกรุงศรีอยุธยา, กรุงเทพฯ:บรรณกิจ, 2523. หน้า 72
  59. ↑ เซอร์จอห์น เบาริง แปล นันทนา ตันติเวสส์. หน้า 95-115
  60. ↑ สุภัตรา ภูมิประภาส. นางออสุต:เมียลับผู้ทรงอิทธิพลแห่งการค้าเมืองสยาม. ในศิลปวัฒนธรรม ปีที่ 30 ฉบับที่ 11 กันยายน 2552 กรุงเทพ:สำนักพิมพ์มติชน,2552. หน้า 93
  61. ↑ ภาสกร วงศ์ตาวัน. ไพร่ ขุนนาง เจ้า แย่งชิงบัลลังก์สมัยอยุธยา. กรุงเทพฯ:ยิปซี, หน้า 80
  62. ↑ ไกรฤกษ์ นานา. 500 ปี สายสัมพันธ์สองแผ่นดินไทย-โปรตุเกส. กรุงเทพฯ : มติชน, 2553 หน้า 126
  63. ↑ สุจิตต์ วงษ์เทศ. กรุงเทพฯ มาจากไหน?, หน้า 190
  64. ↑ Liberman (2003), "Strange Parallel Southeast Asia in Global Context c. 800 - 1830, Vol. 1", at 313-314
  65. ↑ Liberman (2003), Strange Parallel Southeast Asia in Global Context, at 324
  66. ↑ Van Vliet (1692), "Description of the Kingdom of Siam" (L.F. Van Ravenswaay trans.), at 82
  67. ↑ Liberman (2003), "Strange Parallel Southeast Asia in Global Context", at 329-330
  68. ↑ "สุเนตร ชุตินธรานนท์: ไขคติ "เบิกยุค" ของพม่า เหตุย้ายเมืองหลวงไป "เนปิดอว์"". ประชาไท.
  69. 1 2 3 4 5 สุจิตต์ วงษ์เทศ. อักษรไทยมาจากไหน?. หน้า 132
  70. 1 2 สุจิตต์ วงษ์เทศ. อักษรไทยมาจากไหน?. หน้า 133
  71. 1 2 สุจิตต์ วงษ์เทศ. อักษรไทยมาจากไหน?. หน้า 130
  72. ↑ สุดารา สุจฉายา. ประวัติศาสตร์เก็บตกที่อิหร่านย้อนรอยสายสัมพันธ์ไทย-อิหร่าน. กรุ่นกลิ่นอารยธรรมเปอร์เซียในเมืองสยาม. กรุงเทพฯ : มติชน, 2550. หน้า 144
  73. ↑ อาทิตย์ ทรงกลด. เรื่องลับเขมรที่คนไทยควรรู้. กรุงเทพฯ:สยามบันทึก, 2552, หน้า 106
  74. 1 2 โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. หน้า 14.
  75. ↑ Donald Frederick Lach, Edwin J. Van Kley, "Asia in the making of Europe", pp. 520–521, University of Chicago Press, 1994, ISBN 978-0-226-46731-3
  76. ↑ ประวัติสัมพันธไมตรีสยาม-เนเธอร์แลนด์ รัชกาลสมเด็จพระเอกาทศรถ (1)
  77. ↑ "The Beginning of Relations with Buropean Nations and Japan (sic)". Thai Ministry of Foreign Affairs. 2006. สืบค้นเมื่อ 2010-02-11.
  78. 1 2 Smithies, Michael (2002). Three military accounts of the 1688 "Revolution" in Siam. Bangkok: Orchid Press. pp. 12, 100, 183. ISBN 974-524-005-2.

บรรณานุกรม

  • Van Vliet, Jeremias, "Description of the Kingdom of Siam" (L.F. Van Ravenswaay trans.) (1692).
  • Liberman, Victor, "Strange Parallel Southeast Asia in Global Context c. 800 - 1830, Vol. 1: Integration on the Mainland" (Cambridge Univ. Press, 2003).
  • โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. การเมืองการปกครองไทย: หลายมิติ.
  • นิโกลาส์ แชรแวส. ประวัติศาสตร์ธรรมชาติและการเมืองแห่งราชอาณาจักรสยาม (ในแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราช) , แปลโดย สันต์ ท. โกมลบุตร. พระนคร:ก้าวหน้า, 2506
  • พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาฉบับพันทานุมาศ (เจิม) กับพระจักรพรรดิพงศ์ (จาด).พระนคร:คลังวิทยา, 2507
  • บาทหลวงตาชารด์, แปล สันต์ ท. โกมลบุตร. จดหมายเหตุการเดินทางสู่ประเทศสยามของบาทหลวงตาชาร์ด. กรุงเทพฯ:กรมศิลปากร, 2517
  • สุจิตต์ วงษ์เทศ. อักษรไทยมาจากไหน?. กรุงเทพฯ:มติชน, 2548. ISBN 974-323-547-7
  • เซอร์จอห์น เบาริง, แปล นันทนา ตันติเวสส์. ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศสยามกับต่างประเทศสมัยกรุงศรีอยุธยา. กรุงเทพฯ:กรมศิลปากร, 2527
  • บังอร ปิยะพันธุ์. ลาวในกรุงรัตนโกสินทร์. กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2541. ISBN 974-86304-7-1
  • สุจิตต์ วงษ์เทศ. กรุงเทพฯ มาจากไหน?. กรุงเทพฯ:มติชน, 2548. ISBN 974-323-436-5

ใกล้เคียง

อาณาจักรอยุธยา อาณาจักรรัตนโกสินทร์ (สมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์) อาณาจักรล้านนา อาณาจักรสุโขทัย อาณาจักรล้านช้าง อาณาจักรธนบุรี อาณาจักรโคตรบูร อาณาจักรพระนคร อาณาจักรปตานี อาณาจักรแห่งกาลเวลา

แหล่งที่มา

WikiPedia: อาณาจักรอยุธยา http://www.ayutthayachannel.com/ http://books.google.com/books?id=6F7xthSLFNEC&pg=P... http://books.google.com/books?id=QmpkR6l5MaMC&pg=P... http://books.google.com/books?id=vWLRxJEU49EC&pg=P... http://books.google.com/booksid=oFGwJJ21zx8C&pg=PA... http://economictimes.indiatimes.com/features/et-tr... http://www.naresuan.com http://www.thailandsworld.com/ayutthaya/index.cfm http://www.thailandsworld.com/index.cfm?p=213 http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo....