อามาซิยาห์ (อังกฤษ: Amaziah; /æməˈzaɪ.ə/, ฮีบรู: אֲמַצְיָהוּ, อักษรโรมัน: ʼĂmaṣyāhū, แปลตรงตัว 'มีความหมายว่า "พระกำลังของพระผู้เป็นเจ้า", "ได้รับกำลังจากพระยาห์เวห์" หรือ "พระยาห์เวห์ทรงฤทธานุภาพ"'; กรีก: Αμασίας; ละติน: Amasias),[1] เป็นกษัตริย์ลำดับที่ 9 ของราชอาณาจักรยูดาห์ เป็นพระราชโอรสและผู้สืบราชบัลลังก์ถัดจากโยอาช พระราชมารดาของอามาซิยาห์คือเยโฮอัดดาน (2 พงศ์กษัตริย์ 14:1-4) พระราชโอรสของอามาซิยาห์คืออุสซียาห์ (2 พงศาวดาร 26:1) อามาซิยาห์ทรงขึ้นครองราชย์ขณะพระชนมายุ 25 พรรษาหลังพระบิดาของพระองค์ถูกลอบปลงพระชนม์ อามาซิยาห์ครองราชย์เป็นเวลา 29 ปี (2 พงศ์กษัตริย์ 14:2; 2 พงศาวดาร 25:1) โดยช่วง 24 ปีหลังทรงครองราชย์ร่วมกับพระราชโอรสของพระองค์ หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 2 และ หนังสือพงศาวดาร ฉบับที่ 2 ในคัมภีร์ฮีบรูถือว่าอามาซิยาห์เป็นกษัตริย์ที่ชอบธรรม แต่ไม่ได้ทำด้วยพระทัยที่แท้จริง[2] พระองค์ได้รับการยกย่องจากการสังหารผู้ปลงพระชนม์พระราชบิดาของพระองค์ แต่ไว้ชีวิตเหล่าลูกหลานของผู้ลอบปลงพระชนม์ ซึ่งเป็นการกระทำตามธรรมบัญญัติของโมเสสEdwin R. Thiele ระบุช่วงรัชสมัยของอามาซิยาห์เป็นตั้งแต่ 797/796 ถึง 768/767 ปีก่อนคริสตกาล[3] ในลำดับเวลาของ Thiele อุสซียาห์พระราชโอรสของอามาซิยาห์ขึ้นครองราชย์ร่วมกับอามาซิยาห์ในปีที่ 5 ของรัชสมัยของอามาซิยาห์ เมื่อ 792/791 ปีก่อนคริสตกาล ขณะอุสซียาห์มีพระชนมายุ 16 พรรษา