ภายใน

อารามเข้าออกได้โดยสะพานชักที่นำไปสู่ประตูของปราสาทยุคกลางที่สร้างด้วยอิฐสีแดงประดับด้วยหอใหญ่โต การก่อสร้างเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1393 เพื่อเป็นประตูป้องกันข้าศึกสำหรับกลุ่มสิ่งก่อสร้างภายในของสำนักสงฆ์ กลุ่มสิ่งก่อสร้างสร้างเสร็จในปี ค.ศ. 1526 และได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 เหนือประตูทางเข้าเป็นประติมากรรมกระเบื้องเคลือบโดยตระกูลเดลลา รอบเบียเป็นภาพพระแม่มารีย์และพระกุมารกับทูตสวรรค์ององค์และนักบุญเบ็นเนดิคในท่าประทานพรด้านใน

หลังจากที่เข้าไปแล้วก็จะเป็นทางเดินรายด้วยต้นไซเปรส ผ่านสวนสวนพฤกษชาติที่เป็นสวนพืชพันธุ์ที่ใช้ทำยาเดิม (ถูกทำลาย ค.ศ. 1896), สระเก็บน้ำที่สร้างมาตั้งแต่ ค.ศ. 1533 ตรงสุดซอยก็จะเป็นคริสต์ศาสนสถานแบบโรมานเนสก์- กอทิก และมุขของโบสถ์ที่ด้านหน้าเป็นแบบกอทิก

ระเบียงฉันนบถใหญ่

“Chiostro Grande” หรือ “ระเบียงฉันนบถเอก” เป็นทรงสี่เหลี่ยมที่สร้างระหว่างปี ค.ศ. 1426 และปี ค.ศ. 1443 ตรงด้านที่เก่าที่สุดเป็นระเบียงสองชั้นและห้องลึกลงไปที่สร้างมาตั้งแต่ ค.ศ. 1439 ภายในระเบียงฉันนบถเป็นจิตรกรรมฝาผนังที่เป็นภาพชีวประวัตินักบุญเบเนดิกต์แห่งเนอร์เซียที่เขียนโดยลูกา ซิญโญเรลลีระหว่างปี ค.ศ. 1497 ถึงปี ค.ศ. 1498 และ อิลโซโดมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1505 งานภาพชุดนี้ถือกันว่าเป็นงานจิตรกรรมฝาผนังชิ้นสำคัญที่สุดชิ้นหนึ่งของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของอิตาลี