อาลากาชู (คีร์กีซ: ала качуу; แปลว่า รวบแล้วหนี) เป็นรูปแบบหนึ่งของการลักพาตัวไปเป็นเจ้าสาวที่ยังคงปฏิบัติกันอยู่ในประเทศคีร์กีซสถาน[1] ศัพท์นี้สามารถใช้ได้กับการกระทำที่หลากหลายตั้งแต่การพากันหนีโดยยินยอมไปจนถึงการลักพาตัวโดยไม่ได้รับความยินยอม[2] และระดับหรือขนาดของ "การลักพาตัว" ที่เกิดขึ้นจริงนั้นยังเป็นที่โต้เถียง แหล่งข้อมูลบางแห่งชี้ว่า ปัจจุบันเจ้าสาวจำนวนอย่างน้อยหนึ่งในสามของคีร์กีซสถานมาจากการพาตัวไปโดยไม่เต็มใจ[3]วิธีการแบบฉบับของอาลากาชูที่ไม่ได้เกิดจากความยินยอมได้แก่การที่ชายหนุ่มลักพาตัวหญิงสาวไปไม่ว่าจะด้วยการใช้กำลังหรือด้วยกลอุบาย โดยมักมีเพื่อนหรือญาติผู้ชายติดตามไปด้วย พวกเขาจะพาเธอไปที่บ้านของครอบครัวชายคนนั้นแล้วขังเธอไว้ในห้อง ญาติผู้หญิงของชายคนนั้นจะโน้มน้าวให้เธอสวมผ้าคลุมศีรษะของหญิงที่แต่งงานแล้วเพื่อเป็นเครื่องแสดงการยอมรับ บางครั้งถ้าหญิงคนนั้นไม่ฟังคำเกลี้ยกล่อมและยืนยันความปรารถนาที่จะกลับบ้าน ญาติของเธอเองก็จะพยายามโน้มน้าวให้เธอเห็นด้วยกับการแต่งงานอาลากาชูถูกระงับไปในสมัยโซเวียต แต่หลังจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียต วิถีปฏิบัตินี้ก็เริ่มกลับมาอีกครั้ง มีรายงานที่ขัดแย้งกันว่าอาลากาชูยังคงดำเนินต่อไปในรูปแบบดั้งเดิมหรือไม่ แหล่งข้อมูลบางแห่งระบุว่า วิถีปฏิบัตินี้แต่เดิมเป็นเพียงรูปแบบหนึ่งของการพากันหนี ไม่ใช่การขโมยตัวหญิงสาว บางครั้งการลักพาตัวอาจเป็นเพียงธรรมเนียมการแต่งงานอย่างหนึ่งซึ่งหญิงคนนั้นร่วมปฏิบัติด้วยความเต็มใจ บางคนถือว่าการถูกลักพาตัวนั้นเป็นเกียรติเพราะแสดงให้เห็นว่าหญิงคนนั้นมีค่าพอที่จะเป็นภรรยา[4]แม้ว่าการลักพาตัวเจ้าสาวจะเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมายในคีร์กีซสถาน แต่รัฐบาลคีร์กีซสถานก็ถูกกล่าวหาว่าไม่ดำเนินการอย่างเหมาะสมเพื่อปกป้องผู้หญิงจากวิถีปฏิบัตินี้[5][6]