อาวุธป้องกันประจำบุคคลไม่ประสบความสำเร็จในวงกว้างด้วยหลายเหตุผล เพราะว่าอาวุธป้องกันประจำบุคคลนั้นไม่ได้ถูกไปกว่าปืนเล็กยาวอัตโนมัติ และแพงกว่าปืนกลมือส่วนใหญ่ ในขณะที่มันมีประสิทธิภาพน้อยกว่าในที่ที่กระสุนเจาะเกราะไม่มีความจำเป็น ตลาดทางทหารของอาวุธป้องกันประจำบุคคล ถูกข่มด้วยการปรากฏตัวของปืนคาร์บิน (อย่างเอ็ม4 คาร์บิน) ที่มีจุดเด่นที่ดีกว่า

นอกจากนั้นอาวุธป้องกันประจำบุคคลมักต้องใช้กระสุนพิเศษ อย่าง เอฟเอ็น พี90 นั้นใช้กระสุนขนาด 5.7x28 ม.ม.แบบนาโต้ หรือ เอชเค เอ็มพี7 ที่ใช้กระสุนขนาด 4.6x30 ม.ม. ซึ่งปืนพกและปืนเล็กยาวไม่ได้ใช้มัน ความแตกต่างเกิดขึ้นในพีพี-2000 ของรัสเซียที่สามารถยิงกระสุน 9x19 ม.ม.แบบพาราเบลลัมและกระสุนเจาะเกราะที่ทำให้มันมีความสามารถเดียวกับอาวุธป้องกันประจำบุคคล

แม้ว่าพวกจะไม่เป็นที่นิยมในกองทัพนัก อาวุธป้องกันประจำบุคคลหลายรุ่นก็เป็นที่นินมในกองรักษาความปลอดภัยและหน่วยรบพิเศษเพื่อแทนที่ปืนกลมือ อาวุธป้องกันประจำบุคคลเหมือนกับปืนกลมือที่มันมีน้ำหนักเบา อัตราการยิงที่สูง และแรงถีบที่น้อย เมื่อเทียบกับปืนเล็กยาวจู่โจมและคาร์บินที่มีหนักกว่า มีแรงถีบเยอะ และให้การทะลุทะลวงที่มากจนเกินไป