อาวุธเพลิง (รวมถึง อุปกรณ์ ระเบิด กระสุน หรืออาวุธชนิดอื่น; อังกฤษ: incendiary devices) เป็นอาวุธที่ได้รับการออกแบบให้สามารถจุดไฟหรือทำลายอุปกรณ์ที่มีความไวสัมผัสโดยใช้ไฟ หรือบางครั้งใช้เป็นอาวุธสังหารบุคคล โดยใช้สารเคมีเช่น เนปาล์ม เทอร์ไมต์ ผงแมกนีเซียม คลอรีนไตรฟลูออไรด์ หรือฟอสฟอรัสขาวเป็นส่วนประกอบ[1] คนทั่วไปมักเรียกอาวุธชนิดนี้ว่าเป็นระเบิด แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่ได้ทำจากวัตถุระเบิด หากแต่เป็นอาวุธที่ได้รับการออกแบบเพื่อชะลอกระบวนการปฏิกิริยาเคมี และใช้การจุดไฟ (ignition) แทนการจุดระเบิด (detonation) เพื่อเริ่มปฏิกิริยาหรือรักษาระดับปฏิกิริยาไว้ ตัวอย่างของอาวุธเพลิงที่มีชื่อเสียงคือ เนปาล์ม ซึ่งทำจากปิโตรเลียมที่ถูกทำให้ข้นเป็นพิเศษด้วยสารเคมีบางชนิดจนเนื้อมีลักษณะเป็น 'เจล' เพื่อชะลอและไม่ให้หยุดเผาไหม้ ทำให้สามารถปลดปล่อยพลังงานออกมาได้นานกว่าวัตถุระเบิด ซึ่งในกรณีของเนปาล์ม เนื้อเจลจะเกาะติดกับพื้นผิวและต้านทานการกดทับ