กรีกอเรียนเกิดที่กรุงทัชเคนต์ สาธารณรัฐโซเวียตอุซเบกิสถาน ในขณะที่ยังเป็นส่วนหนึ่งของสหภาพโซเวียต เมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2510 ในครอบครัวที่มีเชื้อสายอาร์เมเนีย เริ่มชกมวยสากลสมัครเล่นมาก่อน เคยเข้าแข่งขันในกีฬาโอลิมปิกที่บาร์เซโลนาเมื่อ พ.ศ. 2535 ในนามทีมรวม (สหภาพโซเวียตเดิม) แต่แพ้นักมวยจากเกาหลีใต้ตกรอบสอง จากนั้น จึงหันมาชกมวยสากลอาชีพที่เยอรมันเมื่อ พ.ศ. 2537 โดยขึ้นชกครั้งแรกเมื่อ 10 เมษายน พ.ศ. 2537 ชนะน็อค ฮวน ทับส์ ยก 2 และในการชกครั้งที่ 4 เท่านั้น กรีกอเรียนก็ได้ครองแชมป์เงารุ่นไลท์เวทของเยอรมัน ต่อมา ใน พ.ศ. 2538 กรีกอเรียนได้ครองแชมป์เงารุ่นไลท์เวทของ WBO เมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2538 ชนะน็อค อันโตนีโอ สตราเบลโล ยก 8 ป้องกันตำแหน่งไว้ได้ 1 ครั้ง จากนั้น ขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นไลทเวทขององค์กรมวยโลกที่ว่างลงเนื่องจากออสการ์ เดอ ลา โฮยา สละตำแหน่งเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2539 ชนะน็อค อันโตนีโอ ริเวียรา ยก 12 ได้ครองแชมป์โลกขณะอายุได้ 29 ปี

จากนั้น กรีกอเรียนป้องกันแชมป์โลกรุ่นนี้ได้ต่อเนื่องถึง 17 ครั้ง ตั้งแต่ พ.ศ. 2539 – 2547 เป็นเวลา 7 ปี 8 เดือน 20 วัน โดยไม่พ่ายแพ้ให้ใครเลย ซึ่งจัดเป็นสถิติโลกในรุ่นนี้ กรีกอเรียนพบกับความพ่ายแพ้ครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิต เมื่อขึ้นชกป้องกันตำแหน่ง แพ้คะแนน อาเซลิโญ ไพรตัส เมื่อ 3 มกราคม พ.ศ. 2547 เสียแชมป์โลกไปขณะที่กรีกอเรียนอายุถึง 37 ปีแล้ว โดยก่อนหน้าจะชกกับไพรตัส กรีกอเรียนบาดเจ็บที่หัวไหล่จนต้องเข้ารับการผ่าตัด หลังจากเสียแชมป์ กรีกอเรียนขึ้นชกอีกเพียง 2 ครั้ง โดยขึ้นชกนอกรอบเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2547 ชนะน็อค วาลิเล เออร์เท็กซ์ ยก 4 แล้วหยุดชกไป 5 ปี กลับมาชกอีกครั้งเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552 ชนะคะแนน อีร์คอร์ คีร์โครอฟ ขณะที่อายุ 42 ปี จากนั้น กรีกอเรียนก็ไม่ได้ขึ้นชกอีกเลย ปัจจุบันเป็นเทรนเนอร์อยู่ในเยอรมัน[1]