งานอดิเรกของพระองค์ คือ เป็นผู้เขียนผลงานหลายชิ้นที่เป็นข้อโต้แย้งในแวดวงราชวงศ์ แม้ว่าจะทรงไม่เคยหยุดติดต่อกับพระประยูรญาติ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ ในปี 2455 ทรงใช้พระนามแฝง Comtesse de Avila, Eulalia เขียน Au fil de la vie (ปารีส: Société française d'Imprimerie et de Librarie, 1911) แปลเป็นภาษาอังกฤษว่า The Thread of Life (นิวยอร์ก: Duffield, 1912) โดยหนังสือเล่มนี้แสดงความคิดของพระองค์เกี่ยวกับการศึกษา ความเป็นอิสระของผู้หญิง ความเท่าเทียมกันของชนชั้น สังคมนิยม ศาสนา การแต่งงาน อคติ และประเพณี ซึ่งทำให้ พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 13 แห่งสเปน ซึ่งเป็นพระภาติยะ ทรงโทรเลขให้พระองค์ระงับการตีพิมพ์หนังสือจน พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 13 จะทอดพระเนตรเห็นและมีพระบรมราชานุญาติให้ตีพิมพ์ได้ แต่พระองค์ทรงปฏิเสธที่จะปฏิบัติตาม ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2458 ทรงเขียนบทความเกี่ยวกับ จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 แห่งเยอรมนี โดยในนิตยสารเดอะสแตรนด์ เดือนต่อมาได้ตีพิมพ์ Court Life from Within (ลอนดอน: Cassell, 1915; พิมพ์ซ้ำ New York: Dodd, Mead, 1915) ในเดือนสิงหาคม 2468 ทรงเขียน Courts and Countries After The War (ลอนดอน: Hutchinson, 1925; พิมพ์ซ้ำ New York: Dodd, Mead, 1925) ซึ่งเนื้อหาได้แสดงความเห็นเกี่ยวกับสถานการณ์ทางการเมืองของโลกและแสดงความเชื่อของพระองค์เองว่าไม่มีสันติภาพระหว่าง ฝรั่งเศส และ เยอรมนี นอกจากนี้ทรงตั้งข้อสังเกตอันโด่งดังเกี่ยวกับอิตาลีของเบนิโต มุสโสลินี โดยรายงานว่าพระองค์ทรงข้ามพรมแดนอิตาลีและได้ยินวลี "Il treno arriva all'orario" หรือ รถไฟจะมาถึงตรงเวลา ซึ่งมักเป็นการอวดอ้างเกี่ยวกับระบอบฟาสซิสต์ ในปี 2478 ทรงตีพิมพ์บันทึกความทรงจำของพระองค์เป็นภาษาฝรั่งเศส Mémoires de S.A.R. l'Infante Eulalie, 1868–1931 (ปารีส: Plon, 1935) ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2479 ได้มีการตีพิมพ์เป็นภาษาอังกฤษว่า Memoirs of a Spanish Princess, H.R.H. Infanta Eulalia (ลอนดอน: Hutchinson, 1936; พิมพ์ซ้ำ New York: W.W. Norton, 1937)

วันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2501 พระองค์ประชวรโรคพระหทัยและเข้ารับการรักษา และสิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2501 สิริพระชันษา 94 ปี พระศพฝังอยู่ในวิหารแพนธีออน ในเอลเอสโกเรียล