ธาตุอินเดียมไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ซึ่งในปี ค.ศ.1863 นักวิทยาศาสตร์สองท่าน คือ รีคเยอรมันและรีคเตอร์ ได้ค้นพบแทลเลียมและรีคก็เกิดความสนใจในคุณสมบัติบางอย่างของมันและในปี ค.ศ.1863 ได้ทดลองผลิตสังกะสีเพื่อนำมาเป็นองค์ประกอบหลัก ในความหนาแน่นของสารหนูแร่ sphalerite, กาเลนาฮุย, ซิลิกา, แมงกานีส, ทองแดงและขนาดเล็กจำนวนดีบุก, แคดเมียมและอื่น ๆ ซึ่งรีคได้คาดว่าอาจมีแทลเลียมอยู่ด้วย แต่การทดลองไม่เป็นผลและสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นตะกอนสีเหลืองหญ้า รีคจึงนำตะกอนที่เกิดขึ้นไปวิเคราะห์หรือทำการทดลองแบบสเปกตรัม แต่เนื่องจากเขาตาบอดสี จึงให้ริคเตอร์ซึ่งผู้ช่วยของเขามาช่วยทำการทดลอง เมื่อทำการทดลองแล้วพบว่าสเปกโตรสโคปครามลวด เปิดสถานที่และซีเซียมสองเส้นสีฟ้าสดใส แต่ไม่ใช่สี"คราม"ในภาษากรีก(indikon) แต่ใช้คำเหล่านี้ชื่อว่า อินเดียม จากนั้นทั้งสองเขียนรายงาน เรื่อง การแยกโลหะอินเดียม โดยการใช้ไม้ซาง และจัดแสดงที่สถาบันวิทยาศาสตร์แห่งฝรั่งเศส

การกระจายของอินเดียมในเปลือกมีขนาดเล็กกระจายอยู่และปัจจุบันโลหะและตะกั่วนั้นเป็นสิ่งสกปรกในเหมืองจึงถูกรวมอยู่ในที่หายาก