ในภาษาอาหรับ อิบาดะฮ์ เชื่อมกับคำศัพท์ใกล้เคียง เช่น "อุบูดียะฮ์" ("ทาส") ตัวคำในทางภาษาศาสตร์หมายถึง "การเชื่อฟังด้วยความอ่อนน้อม"[4]

ในศาสนาอิสลาม อิบาดะฮ์ มักแปลเป็น "การสักการะ" และหมายถึงการเชื่อฟัง, อ่อนน้อม และจงรักภักดีต่ออัลลอฮ์[5][1]

แหล่งที่มาอื่น (เช่น จากซัยยิด อะบุล อะลา เมาดูดีย์ นักเขียนสายอิสลามนิยม[6] และคนอื่น)[7] ให้ขอบเขตของ อิบาดะฮ์ โดยรวมไปถึงการหลีกเลี่ยงคำพูดของตน "จากความสกปรก, การโกหก, การปองร้าย, เหยียดหยาม" และความไม่ซื่อสัตย์, เชื่อมั่นต่อกฎหมายชะรีอะฮ์ใน "ด้านการค้าและเศรษฐกิจ" และใน "ความสัมพันธ์กับพ่อแม่, ญาติ, เพื่อน" กับทุกคน[6]