อิมพิเรียลคอลเลจลอนดอน (
อังกฤษ: Imperial College London) หรือชื่อตามกฎหมายว่า
อิมพิเรียลคอลเลจออฟไซอันเท็กนอลอจีแอนด์เมดซิน (
อังกฤษ: Imperial College of Science, Technology and Medicine)
[2] เป็นมหาวิทยาลัยใจกลาง
กรุงลอนดอน สหราชอาณาจักร โดยมุ่งเน้นการเรียนการสอนทางด้าน
วิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ การแพทย์ และ
ธุรกิจ[3] จนถึงปัจจุบัน บุคลากรของอิมพิเรียลคอลเลจลอนดอนได้รับ
รางวัลโนเบลจำนวนทั้งหมด 15 รางวัล อิมพิเรียลคอลเลจลอนดอนเป็นสถาบันมีชื่อเสียงมากที่สุดแห่งหนึ่งของโลกในด้านวิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ เทคโนโลยี และแพทยศาสตร์ ปี ค.ศ. 2010 The Complete University Guide ได้จัดให้อิมพิเรียลคอลเลจลอนดอนเป็นมหาวิทยาลัยอันดับ 3 แรกในสหราชอาณาจักร ร่วมกับ
มหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด และ
มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์[4] เป็นมหาวิทยาลัยที่มีความเป็นนานาชาติอันดับ 1 ของสหราชอาณาจักร
[5] และเป็นมหาวิทยาลัยที่ได้รับการจัดอันดับจากหนังสือพิมพ์เดลิเทเลกราฟต์ว่าเข้าศึกษาต่อ ยากที่สุดเป็นอันดับที่ 2 ในสหราชอาณาจักร
[6]ปี ค.ศ. 2018 อิมพิเรียลคอลเลจลอนดอนยังได้รับการจัดอันดับอยู่ในอันดับที่ 8 ของการจัดอันดับมหาวิทยาลัยโลกโดย
ไทมส์ไฮเออร์เอดูเคชันซัปพลีเมนต์[7] และอยู่ในอันดับที่ 8 ในการจัดอันดับมหาวิทยาลัยโลกโดย
QS World University Ranking[8]ปี ค.ศ. 2018 สำนักข่าว
รอยเตอส์ จัดอันดับให้เป็นมหาวิทยาลัยที่เป็นผู้นำด้านนวัตกรรมที่สุดของโลกอันดับที่ 2
[9] และได้รับการจัดอันดับเป็นมหาวิทยาลัยด้านการแพทย์คลินิกและวิทยาศาสตร์สุขภาพดีที่สุดอันดับที่ 4 ของโลก
[10] และอันดับที่ 6 ของโลกด้านวิศวกรรมศาสตร์
[11]อิมพิเรียลคอลเลจลอนดอนเป็นสมาชิกของ
กลุ่มมหาวิทยาลัยรัสเซลล์ และยังเป็นส่วนหนึ่งของ
กลุ่มสามเหลี่ยมทองคำในสมาพันธ์มหาวิทยาลัยยุโรปและสมาพันธ์ประชาคมมหาวิทยาลัย ในช่วงแรก อิมพิเรียลคอลเลจลอนดอนเป็นสมาชิกในเครือ
มหาวิทยาลัยลอนดอน ก่อนที่จะแยกออกมาเป็นอิสระในครั้งฉลองครบรอบร้อยปีแห่งการสถาปนามหาวิทยาลัย (8 กรกฎาคม ค.ศ. 2007) โดย
สมเด็จพระราชินีอลิธาเบธที่ 2 พร้อมด้วย
เจ้าชายฟิลลิปดยุคแห่งเอดินเบอระ เสด็จพระราชดำเนิน ณ อิมพิเรียลคอลเลจ ลอนดอนในวันที่ 9 กรกฎาคม ค.ศ. 2007