ตัวรถไฟสร้างเมื่อปี พ.ศ. 2515 ที่ประเทศญี่ปุ่น โดยบริษัทฮิตาชิ และได้ให้บริการครั้งแรกในฐานะของรถด่วนซิลเวอร์สตาร์ในนิวซีแลนด์ เส้นทาง อ๊อกแลนด์ไปกรุงเวลลิงตัน ต่อมาตู้โดยสารทั้ง 24 คัน ได้ถูกย้ายจากนิวซีแลนด์มายังไทย โดยปรับเปลี่ยนขนาดความกว้างรางรถไฟจาก 1,067 มม. (3 ฟุต 6 นิ้ว) มาเป็น 1,000 มม. มีย่านจอดพักรถที่ย่านรถไฟบางซื่อ, ย่านรถไฟเคทีเอ็ม และย่านรถไฟสิงคโปร์ ตัวรถออกแบบโดยเกอราด กอลเล็ด ผลิตภัณฑ์บนรถไฟใช้ของเบลมอนด์

ขบวนรถไฟนี้มีตู้อาหาร 2 คัน ตู้บาร์ 2 คัน ตู้ชมวิวท้ายขบวน 1 คัน ตู้ห้องหนังสือ 1 คัน ตู้จัดเฉพาะอีก 1 คัน ที่เหลือเป็นตู้นอนโดยแบ่งเป็นห้องแบบพูลแมนทั้งแบบเดี่ยวและเตียง 2 ชั้นแบบ Compartment แบบเดียวกับรถนอนปรับอากาศชั้น 1 ในไทย ตู้ละ 6 ห้อง แบบที่สองเป็นแบบห้องสเตท เป็นแบบเตียงคู่แบบ Twin มีตู้ละ 4 ห้อง และแบบสุดท้ายเป็นแบบห้องสวีท คือมีห้องโดยสารและห้องน้ำกับห้องแต่งตัวแบ่งเป็นสัดส่วนชัดเจน มีตู้ละ 2 ห้อง ทุกแบบมีห้องน้ำในตัวพร้อมชักโครก และห้องฝักบัวและผู้ดูแลประจำตู้ อำนวยความสะดวกให้ผู้โดยสารอย่างทั่วถึงสมราคา ทั้งขบวนเป็นรถปรับอากาศทั้งหมด