นิรุกติศาสตร์

คำว่า "ตุบบาตาฮา" คือการรวมกันของคำศัพท์ภาษาซัมบัล 2 คำ คือ ตุบบา และ ตาฮา ซึ่งรวมกันหมายถึง "ปะการังยาวโผล่ขึ้นที่กระแสน้ำต่ำ"

ภูมิศาสตร์

ตุบบาตาฮาเกิดขึ้นจากเกาะวงแหวนปะการัง 2 เกาะ ที่เรียกว่า เกาะเหนือและใต้ โดยถูกแยกจากกันด้วยช่องแคบกว้างประมาณ 8 กิโลมตร แต่ละเกาะวงแหวนมีทะเลสาบตรงกลางและเกาะทรายขนาดเล็ก ๆ เกาะวงแหวนเหนือมีขนาดใหญ่กว่า ด้วยความยาว 16 กิโลมตร และความกว้าง 5 กิโลเมตร สถานีของนักท่องเที่ยวตั้งอยู่บนเกาะหนึ่งบริเวณขอบตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะเหนือ แนวหินอะมอสตั้งอยู่ใกล้จุดปลายสุดทางตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะเหนือ[8] ส่วนเกาะวงแหวนใต้มีความยาว 5 กิโลเมตร และความกว้าง 3 กิโลเมตร ประภาคารตุบบาตาฮาตั้งอยู่ใกล้กับจุดปลายสุดทางใต้ของเกาะใต้ แนวหินที่เรียกว่าหินดำทอดยาวทางตอนเหนือของเกาะใต้[9]