อุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ท (เยอรมัน: Gotthard-Basistunnel; อิตาลี: Galleria di base del San Gottardo; โรแมนช์: Tunnel da basa dal Son Gottard; ฝรั่งเศส: Tunnel de base du Saint-Gothard) เป็นอุโมงค์ฐานสำหรับทางรถไฟที่ลอดผ่านเทือกเขาแอลป์ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ บริเวณช่องเขาก็อทฮาร์ท เปิดใช้งานเมื่อวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2559 แต่จะเริ่มใช้บริการอย่างเต็มรูปแบบในสิ้นปีนี้[4] และด้วยความยาวเฉลี่ยเส้นทาง 57.09 กิโลเมตร[3] ทำให้อุโมงค์แห่งนี้เป็นอุโมงค์สัญจรที่ยาวที่สุดและลึกที่สุดในโลก[5][6] และเป็นเส้นทางสัญจรระดับพื้นดินเส้นทางแรกผ่านเทือกเขาแอลป์[7]โครงการประกอบด้วยอุโมงค์สองอุโมงค์วิ่งขนานกัน แต่ละอุโมงค์มีทางรถไฟทางเดี่ยว สามารถรองรับรถไฟได้กว่า 200–250 ขบวนต่อวัน เชื่อมต่อเทศบาลแอสท์เฟ็ลท์ในรัฐอูรี กับเทศบาลโบดีโยในรัฐตีชีโน โดยผ่านด้านใต้ของเทศบาลเซดรุนในรัฐเกราบึนเดิน อุโมงค์แห่งนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการแอลป์แทรนซิต หรืออีกชื่อหนึ่งคือ โครงการเชื่อมต่อทางรถไฟสายใหม่ผ่านเทือกเขาแอลป์ (New Railway Link through the Alps; NRLA) ซึ่งนอกจากอุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ทแล้วยังมีอุโมงค์อื่น ๆ อีกคือ อุโมงค์ฐานเลิทช์แบร์คและอุโมงค์ฐานเชเนรี ซึ่งมีกำหนดเปิดใช้งานในปลายปี พ.ศ. 2560 เนื่องจากอุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ทนั้นมีความยาวมากและเชื่อมรัฐสองรัฐที่อยู่คนละฟากของเทือกเขาแอลป์ ดังนั้นในบางวัน อุณหภูมิของสองปากอุโมงค์อาจแตกต่างกันมากถึง 10 องศาเซลเซียส แต่โดยเฉลี่ยแล้วอุณหภูมิจะแตกต่างกัน 2 ถึง 3 องศาเซลเซียส โดยที่ปากอุโมงค์ด้านเหนือจะหนาวกว่าด้านใต้สวิตเซอร์แลนด์ได้จัดการลงประชามติโครงการอุโมงค์ฐานก็อทฮาร์ทในปี พ.ศ. 2535 โดยในการลงมติครั้งนั้น ชาวสวิสกว่าร้อยละ 64 เห็นชอบกับโครงการ[8] โครงการได้เริ่มก่อสร้างในปี พ.ศ. 2539 โดยที่การขุดเจาะอุโมงค์แรกฝั่งตะวันออกได้แล้วเสร็จเมื่อ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2553[9] และอุโมงค์ที่สองฝั่งตะวันออกแล้วเสร็จเมื่อ 23 มีนาคม พ.ศ. 2554 เดิมคาดว่าโครงการนี้จะใช้งบประมาณ 9.8 พันล้านฟรังก์สวิส (ราว 10.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ) แต่งบประมาณกลับบานปลายไปจบลงที่กว่า 12 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[9])[4] มีคนงานเสียชีวิตเก้าคนระหว่างการก่อสร้าง[10]