ฮัมซะฮ์ อิบน์ อับดุลมุฏฏอลิบ (อาหรับ: حمزة ابن عبد المطّلب‎) (ค.ศ.570[1]–625)[2]:4 เป็นเศาะฮะบะฮ์ และเป็นลุงของศาสดา (نَـبِي) มุฮัมมัดชื่อตอนที่ยังอยู่ในวัยเด็กคือ "อบูอุมามะฮ์"[2]:2 (أَبُو عُمَارَةَ) และ "อบูยะอฺลา"[2]:3 (أَبُو يَعْلَى). โดยมีสมญานามว่า ราชสีห์ของอัลลอฮ์[2]:2 (أسد الله) และ ราชสีห์แห่งสวรรค์ (أسد الجنّة) ส่วนศาสดามุฮัมมัดได้ให้สมญานามว่า ซัยยิดุช-ชุฮาดา’ (سَـيِّـدُ الـشُّـهَـدَاء "หัวหน้าของผู้สละชีพ")[3]