ฮิปโปกราแตสแห่งโกส (กรีก: Ἱπποκράτης ὁ Κῷος, [hip.po.krá.tɛːs]; ป. 460 –  370 BC) หรือ ฮิปพอคราทีสแห่งโกส (อังกฤษ: Hippocrates of Kos; /hɪˈpɒkrətiːz/) หรือรู้จักในนามฮิปโปกราแตสที่สอง เป็นแพทย์ชาวกรีกแห่งยุคเปอริเคิลส์ (กรีซยุคคลาสสิก) ผู้ที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในบุคคลที่โดดเด่นมากที่สุดในประวัติศาสตร์การแพทย์ เขามักได้รับการขนานนามว่าเป็น "บิดาแห่งการแพทย์"[1] เพื่อเป็นการระลึกถึงการมีส่วนร่วมในสาขาวิชาการแพทย์ที่หยั่งรากมาถึงปัจจุบันในฐานะผู้ก่อตั้งการแพทย์แบบฮิปโปกราแตส (Hippocratic School of Medicine) การแพทย์อุดมปัญญานี้ได้ปฏิวัติการแพทย์กรีกโบราณไปโดยสิ้นเชิง ผ่านการก่อร่างของแบบแผนปฏิบัติที่ต่างจากสาขาอื่น ๆ ที่เคยเกี่ยวข้องในเชิงขนบ (เธอร์กี และ ปรัชญา) ซึ่งส่งผลให้เกิดการแพทย์ขึ้นมาในฐานะวิชาชีพหนึ่ง[2][3]อย่างไรก็ตาม ความสำเร็จของบรรดาผู้นิพนธ์คอร์ปัส, การปฏิบัติของแพทย์แผนฮิปโปกราแตส และการกระทำของตัวอเองมักถูกปนเปกัน ฉะนั้น จึงแทบไม่มีใครทราบแน่ชัดเกี่ยวกับตัวฮิปโปกราแตสว่าเขามีความคิดอย่างไร เขียนอะไร และกระทำการใดอย่างแน่ชัด ฮิปโปกราแตสมักถูกแสดงในรูปของพาราโกนแห่งแพทย์ยุคโบราณและได้รับการยอมรับในฐานะผู้ริเริ่มคำสาบานของฮิปโปกราแตสที่ซึ่งยังคงใช้และทันต่อยุคสมัยในปัจจุบัน นอกจากนี้ เขายังได้รับการยอมรับในฐานะผู้สร้างความก้าวหน้าอย่างยิ่งใหญ่ให้กับระบบการศึกษาแพทยศาสตร์คลินิกอย่างเป็นระบบด้วยการรวมความรู้ทางการแพทย์จากแขนงก่อน ๆ และบัญญัติแนวทางการปฏิบัติของแพทย์ในคอร์ปัสของฮิปโปกราแตส และงานเขียนชิ้นอื่น ๆ[2][4]