สปิตส์บาร์เกิน (นอร์เวย์: Spitsbergen) หรือเดิมชื่อ เว็สต์สปิตส์บาร์เกิน (Vest Spitsbergen, Vestspitsbergen)[1][2][3] เป็นเกาะใหญ่ที่สุดและเกาะเดียวที่มีคนอาศัยอยู่ในหมู่เกาะสฟาลบาร์ ประเทศนอร์เวย์ ตั้งอยู่ทางตะวันตกสุดของหมู่เกาะ ติดกับมหาสมุทรอาร์กติก ทะเลนอร์วีเจียน และทะเลกรีนแลนด์ เกาะมีพื้นที่ 39,044 ตารางกิโลเมตร (15,075 ตารางไมล์) เป็นเกาะใหญ่ที่สุดของนอร์เวย์ และใหญ่เป็นอันดับ 36 ของโลกเกาะนี้เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่พวกไวกิง แต่ได้รับการค้นพบในสมัยใหม่โดยวิลเลิม บาเรินตส์ นักเดินเรือชาวดัตช์ ใน ค.ศ. 1596 เกิดข้อพิพาทของชาติต่าง ๆ ในยุโรปหลายชาติเกี่ยวกับผลประโยชน์ของสิทธิการล่าปลาวาฬในคริสต์ศตวรรษที่ 17 และสิทธิการทำเหมืองแร่ในคริสต์ศตวรรษที่ 21 ก่อนที่นอร์เวย์จะได้เข้าครอบครองอย่างเป็นทางการใน ค.ศ. 1925