เก็พฮาร์ท เลเบอเร็ชท์ ฟ็อน บลึชเชอร์ เฟือสท์แห่งวาลชตัท (เยอรมัน: Gebhard Leberecht von Blücher, Fürst von Wahlstatt) เป็นจอมพลแห่งราชอาณาจักรปรัสเซีย เขามีชื่อเสียงขึ้นมาหลังจากนำกองทัพเข้ามีชัยเหนือนโปเลียนแห่งฝรั่งเศสในยุทธการที่ไลพ์ซิชใน ค.ศ. 1813 ซึ่งทำให้นโปเลียนต้องถูกเนรเทศไปยังเกาะเอลบา และนำทัพร่วมกับอังกฤษจนมีชัยเหนือนโปเลียนอีกครั้งในยุทธการที่วอเตอร์ลู ซึ่งเป็นจุดสิ้นสุดสงครามนโปเลียนบลึชเชอร์เกิดในร็อสท็อค ในดัชชีเมคเลินบวร์ค-ชเวรีน โดยเป็นบุตรของร้อยเอกในกองทัพปรัสเซีย เขาเริ่มรับราชการทหารในกองทัพสวีเดนใน ค.ศ. 1758 จนกระทั่งเขาถูกกองทัพปรัสเซียจับกุมในช่วงสงครามเจ็ดปี หลังจากนั้นเขาจึงเข้ารับราชการในกองทัพปรัสเซีย จากนั้นใน ค.ศ. 1773 เขาถูกพระเจ้าฟรีดริชที่ 2 ให้ออกจากราชการเนื่องจากขัดบัญชา เขาหันไปเป็นเกษตรกรจนกระทั่งเมื่อพระเจ้าฟรีดริชสวรรคตใน ค.ศ. 1786 จึงกลับมารับราชการทหารตามเดิมและได้เลื่อนยศเป็นพันเอก หลังจากมีผลงานในสงครามปฏิวัติฝรั่งเศสเขาก็ได้เลื่อนยศเป็นพลตรีใน ค.ศ. 1794 และเป็นพลโทใน ค.ศ. 1801 ซึ่งในยศพลโทนี้เขาได้เป็นผู้บัญชาการกองทหารในสงครามนโปเลียนใน ค.ศ. 1806เมื่อสงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หกปะทุขึ้นใน ค.ศ. 1813 บลึชเชอร์ในวัน 71 ต้องกลับมาบัญชาการอีกครั้ง และได้รับแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของกองทัพปรัสเซีย และสามารถมีชัยเหนือนโปเลียนได้ ด้วยความดีความชอบเขาจึงได้รับแต่งตั้งบรรดาศักดิ์เป็น เฟือสท์แห่งวาลชตัท และเมื่อนโปเลียนหวนคืนสู่แผ่นดินอีกครั้งในปี 1815 บลึชเชอร์ก็เป็นผู้บัญชาการกองทัพปรัสเซียประจำที่ราบลุ่มแม่น้ำไรน์ร่วมกับกองทัพอังกฤษของดยุกแห่งเวลลิงตัน ในยุทธการลีนีในวันที่ 16 มิถุนายน เขาได้รับบาดเจ็บและล่าถอย หลังจากนั้นสองวันเขาก็ร่วมบัญชาการกองทัพผสมกับดยุกแห่งเวลลิงตันและมีชัยเหนือนโปเลียนในยุทธการที่วอเตอร์ลู