นครหลวง (ลาว: ນະຄອນຫຼວງ) เป็นเขตปกครองพิเศษ แยกออกมาจากแขวงเวียงจันทน์ในปี พ.ศ. 2532 เดิมชื่อ "กำแพงนครเวียงจันทน์" (ลาว: ກຳແພງນະຄອນວຽງຈັນ) ก่อนจะเปลี่ยนมาใช้ชื่อ นครหลวงเวียงจันทน์

แขวง (ลาว: ແຂວງ) เป็นเขตการปกครองระดับบนสุดของประเทศลาว เทียบเท่ากับระดับจังหวัดของประเทศไทย ปัจจุบันประเทศลาวมีแขวงทั้งหมด 17 แขวง

ในวันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2549 ได้มีการยุบเขตพิเศษไชยสมบูรณ์อย่างเป็นทางการตามดำรัสนายกรัฐมนตรี (คำสั่งนายกรัฐมนตรี) เลขที่ 10/ນຍ. ลงวันที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2549 โดยเมืองท่าโทมถูกรวมกับแขวงเชียงขวาง และเมืองไชยสมบูรณ์ถูกรวมกับแขวงเวียงจันทน์

ต่อมาในวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2556 ทางการลาวได้จัดตั้งแขวงใหม่ในบริเวณที่เคยเป็นเขตพิเศษไชยสมบูรณ์เดิมกับ 2 หมู่บ้านจากเมืองวังเวียงในแขวงเวียงจันทน์ โดยใช้ชื่อว่า "แขวงไชยสมบูรณ์" แบ่งเขตปกครองย่อยออกเป็น 5 เมือง ได้แก่ เมืองอะนุวง (เดิมชื่อเมืองไชยสมบูรณ์) เมืองห่ม เมืองท่าทูม เมืองล่องสาน และเมืองล่องแจ้ง[2][3]