เขาโปตาลกะ (อังกฤษ: Mount Potalaka) หรือ เขาผู่ถัวลั่วเจีย (จีนตัวย่อ: 补陀洛伽山 or 普陀洛伽山; จีนตัวเต็ม: 補陀洛伽山 or 普陀洛迦山; พินอิน: Bǔtuóluòjiā Shān or Pǔtuóluòjiā Shān, Japanese: 補陀洛 Fudaraku-san, Vietnamese: Phổ Đà sơn 普陀山, núi Phổ Đà 𡶀普陀) แปลว่า "ประเสริฐ",[1] เป็นวิมานที่ประทับตามตำนานของพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร ว่ากันว่าอยู่ในทะเลทางใต้ของอินเดีย ปรากฏการกล่าวถึงครั้งแรกของเขาโปตาลกะในบทสุดท้ายของ อวตังสกสูตร ซึ่งคือบท คัณฑวยูหสูตร ที่ซึ่งเล่าเรื่องการเดินทางไปหาพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรเพื่อขอคำแนะนำนักวิชาการชาวญี่ปุ่น ชู ฮิโกซากะ (Shu Hikosaka) ได้เสนอว่าเขาโปตาลกะตามที่อธิบายไว้ใน คัณฑวยูหสูตร และ บันทึกราชวงศ์ถังอันยิ่งใหญ่ว่าด้วยภูมิภาคทางตะวันตก ของ สวนจ้าง ในโลกความเป็นจริงน่าจะเป็นเขาโปติยัมทางใต้ของประเทศอินเดีย โดยอ้างจากข้อมูลจากการศึกษาเอกสารในศาสนาพุทธ, แหล่งข้อมูลภาษาทมิฬ, การสำรวจพื้นที่จริง เขาโปติคาอีนี้ตั้งอยู่ในเมืองอัมพาสมุทรัง อำเภอติรุเณลเวฬิ รัฐทมิฬนาฑู[2] ชูยังเสนอว่าเขานี้ยังเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในความเชื่อของชาวทมิฬมาอย่างยาวนาน[2] หลังการเผยแผ่ของศาสนาพุทธเริ่มต้นในสมัยของพระเจ้าอโศกมหาราชในช่วง 300 ปีก่อนคริสต์กาล เป็นต้นมา เขานี้ได้กลายมาเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับพุทธศาสนิกชนเช่นกัน มีการสร้างพุทธาศรมขึ้นจำนวนหนึ่งบนเขา กระนั้น คนท้องถิ่นบริเวณรอบเขาเป็นชาวฮินดู[3]สถานที่ต่าง ๆ ที่มีความเชื่อว่าเป็นเชาโปตาลกะ ยังรวมถึง