เขียว พอนนารี หรือ เขียว ปนนารี (เขมร: ខៀវ ពណ្ណារី) เป็นภรรยาคนแรกของพล พต และเป็นพี่สาวของเขียว ธิริทธ์และเป็นพี่ภรรยาของเอียง ซารี เกิดที่จังหวัดพระตะบองเมื่อ พ.ศ. 2463 แก่กว่าน้องสาวของเธอถึง 12 ปี พ่อของเธอเป็นผู้พิพากษาและอพยพมายังพระตะบองระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองพร้อมกับเชื้อพระวงศ์ฝ่ายหญิง[1] พนนารีจบการศึกษาจากโรงเรียนสีสุวัตถิ์เมื่อ พ.ศ. 2483 และเป็นหญิงชาวกัมพูชาคนแรกที่สำเร็จการศึกษาในระดับปริญญาตรีใน พ.ศ. 2492 พนนารีเดินทางไปยังปารีสเพื่อศึกษาต่อทางด้านภาษาเขมร[2]ที่ปารีสพร้อมกับน้องสาว ธิริทธ์ได้แต่งงานกับเอียง ซารีที่ปารีสเมื่อ พ.ศ. 2494 หลังจากกลับมายังกัมพูชา พนนารีได้แต่งงานกับลต ซอหรือพล พตเมื่อ พ.ศ. 2499 พนนารีได้เป็นครูที่โรงเรียนสีสุวัตถิ์ ส่วนพล พตเป็นครูที่โรงเรียนจำเริญวิเชียซึ่งเป็นโรงเรียนเอกชน[2]ข้อมูลเกี่ยวกับบทบาทของพนนารีในพรรคช่วงแรกมีไม่มากนัก เธอได้เป็นเลขาธิการทั่วไปของพรรคประจำจังหวัดกำปงธมเมื่อ พ.ศ. 2516 และได้เป็นประธานสมาคมสตรีกัมพูชาประชาธิปไตยเมื่อ พ.ศ. 2519 พนนารีมีอาการของโรคจิตเภทเรื้อรังตั้งแต่ราว พ.ศ. 2518 เธอหวาดระแวงมากและเชื่อว่าชาวเวียดนามพยายามลอบฆ่าเธอและสามี พล พตหย่าขาดจากเธอใน พ.ศ. 2522 หลังจากที่เวียดนามรุกรานกัมพูชาและแต่งงานใหม่ พนนารีอยู่ภายใต้การดูแลของน้องสาว ต่อมา ใน พ.ศ. 2539 เธอและน้องสาวและน้องเขยได้รับการอภัยโทษจากรัฐบาลกัมพูชา เธอต้องอยู่ภายใต้การดูแลของน้องสาวจนเสียชีวิตที่ไพลินเมื่อ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2546