เจตมูลเพลิงแดง (อังกฤษ: Indian leadwort, scarlet leadwort; ชื่อวิทยาศาสตร์: Plumbago indica) หรือ ปิดปิวแดง (ภาคเหนือ), ไฟใต้ดิน (ภาคใต้)[1] เป็นพืชในวงศ์ Plumbaginaceae มีถิ่นกำเนิดในอินเดีย[2] เป็นไม้ล้มลุกอายุหลายปี สูง 0.5-2 เมตร กิ่งก้านมักทอดยาว ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปรีแกมรูปไข่ ยาว 3-13 ซม. โคนใบมนหรือกลม ปลายใบแหลม ใบบาง ดอกออกเป็นช่อแบบช่อกระจะเชิงลด ยาว 20-90 ซม. ก้านช่อดอกยาว 1-3 ซม. มีดอกจำนวนมาก ใบประดับและใบประดับย่อยรูปไข่ขนาดเล็ก ยาว 0.2-0.3 ซม. กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปใบหอก ยาว 0.8-0.9 ซม. ดอกสีแดงหรือม่วง หลอดกลีบดอกยาว 2-2.5 ซม. ปลายแยกเป็น 5 แฉก รูปไข่กลับ ยาวประมาณ 2 ซม. ปลายกลีบกลม เป็นติ่งหนามตอนปลาย เกสรเพศผู้ 5 อัน ติดตรงข้ามกลีบดอก อับเรณูยาวประมาณ 2 มม. รังไข่รูปรี ก้านเกสรเพศเมียมีหลายขนาด มีขนยาวที่โคน[3]ในรากเจตมูลเพลิงแดงมีสารพลัมบาจิน (plumbagin) ซึ่งมีคุณสมบัติต้านเชื้อจุลินทรีย์[4] หากสัมผัสถูกผิวหนังจะทำให้ผิวพุพอง[5][6] ในทางการแพทย์แผนไทยจัดเจตมูลเพลิงแดงเป็นยารสร้อน ช่วยขับลม บำรุงธาตุ บำรุงเลือด แต่ไม่ควรใช้ในหญิงตั้งครรภ์เพราะอาจทำให้แท้งได้[7] ชาวขมุใช้รากต้มรวมกับหอมไก๋และฮ่อสะพายควายใช้บำรุงกำลัง[8]