เฉลว หรือ ฉลิว ภาษาถิ่นพายัพว่า ตาเหลว หรือ ตาแหลว[1] และภาษาถิ่นใต้ว่า กะหลิว[2] เป็นเครื่องหมายทำด้วยเส้นตอกไม้ไผ่หรือหวายเส้น หักขัดกันเป็นมุม ตั้งแต่สามมุมขึ้นไป โบราณใช้เฉลวในงานต่าง ๆ ดังนี้โดยที่เฉลวเป็นเครื่องหมายถึงยันต์หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่เกี่ยวข้องกับยา เภสัชกรรมสมาคมแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ จึงได้นำมาใช้เป็นส่วนหนึ่งในการทำสัญลักษณ์ของหน่วยงานและสัญญลักษณ์ของวิชาชีพเภสัชกรรมอีกด้วยในวัฒนธรรมล้านนาจะเรียกเฉลวว่า ตาแหลว มาจาก นกแหลว ซึ่งเป็นนกขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง เปรียบตาแหลวเป็นตาของเหยี่ยวคอยจ้องมองสิ่งเลวร้าย มักเอาไว้กันภูตผีปีศาจ ดังเช่น ชาวลัวะนำตาแหลวไปติดที่ประตูบ้าน[3] ส่วนชาวอาข่าจะติดตาแหลวไว้ประตูของหมู่บ้านเพื่อแยกโลกมนุษย์กับโลกวิญญาณออกจากกัน[4]ในกฎหมายตราสามดวง บทอัยการลักษณะผัวเมีย กล่าวโทษหญิงมีชู้ว่า "ส่วนหญิงอันร้าย ให้เอาเฉลวปะหน้า ทัดดอกชบาแดงทั้งสองหู ร้อยดอกชบาแดงเป็นมาลัยใส่ศีรษะหรือคอ แล้วให้เอาหญิงนั้นเข้าเทียมแอกข้างหนึ่ง ชายชู้เทียมแอกข้างหนึ่ง ประจานด้วยไถ 3 วัน"[2]