เหยี่ยว หรือ
อีเหยี่ยว[2] (
อังกฤษ: falcon, hawk, kite, kestrel;
อีสาน: แหลว) คือ
นกในอยู่ใน
สกุล Falco
[1] จัดอยู่ในกลุ่ม
นกล่าเหยื่อที่อยู่ในอันดับ
Falconiformes และวงศ์
Falconidaeเหยี่ยวมีลักษณะคล้ายกับ
อินทรี ซึ่งเป็นนกล่าเหยื่อเช่นเดียวกัน แต่เหยี่ยวมีขนาดเล็กกว่า คือมีจะงอยปากที่งองุ้ม มีกรงเล็บที่แหลมคมและแข็งแรง บินได้อย่างรวดเร็ว กางปีกได้กว้างและยาว สามารถบินหรือเหินได้สูง และมีสายตาที่ดีมาก อาหารโดยทั่วไปของเหยี่ยว คือ
สัตว์ขนาดเล็กกว่าต่าง ๆ เช่น
สัตว์ฟันแทะ,
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมต่าง ๆ,
สัตว์เลื้อยคลาน,
สัตว์น้ำ เช่น
ปลา หรือ
กุ้ง หรือแม้แต่สัตว์ที่มีขนาดใหญ่กว่าได้ เช่น
กวาง เป็นต้น
[3] [4]นอกจากสกุล Falcon แล้ว ยังมีนกในสกุลอื่น แต่อยู่ในวงศ์เดียวกันที่เรียกว่าเหยี่ยวได้ เช่น
Haliastur,
Elanus,
Haliaeetus และ
Microhierax (ซึ่งบางครั้งอาจเรียกเป็นอินทรี) เป็นต้น
[5]เหยี่ยวที่พบใน
ประเทศไทยมีหลายชนิด อาทิ
เหยี่ยวแดง (Haliastur indus),
นกออก (Haliaeetus leucogaster),
เหยี่ยวรุ้ง (Spilornis cheela) เป็นต้นและยังมีอีกชนิดหนึ่ง คือ
เหยี่ยวออสเปร (Pandion haliaetus) ซึ่งเป็นนกที่มี
วิวัฒนาการเป็นของตัวเอง มีวงศ์และสกุลของตัวเองต่างหาก
[6]จากความที่เป็นนกล่าเหยื่อ และมีขนาดลำตัวที่ไม่ใหญ่นัก เหยี่ยวจึงถูก
มนุษย์ใช้เลี้ยงเป็น
สัตว์เลี้ยงมาแล้วนานกว่า 2,000 ปี
[7] เพื่อใช้ประโยชน์หลายอย่าง เช่น
ล่าสัตว์, เพื่อความเพลิดเพลิน หรือแม้แต่ใช้ในการไล่
นกชนิดอื่น ๆ ใน
สนามบินหรือชุมชน
เมืองบางแห่ง
[8] [9]ในความเชื่อของชาวเล ซึ่งเป็นชนชาติปฐมภูมิทางภาคใต้ของไทยตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ เชื่อว่าเหยี่ยวเป็นวิญญาณบรรพบุรุษที่ช่วยนำทางไปสู่ปลา เป็นสัตว์ที่ช่วยในการจับปลา โดยพบเป็นหลักฐานภาพวาดบนผนัง
ถ้ำผีหัวโต ที่อำเภออ่าวลึก จังหวัดกระบี่ นอกจากนี้แล้วยังเชื่อด้วยว่าเหยี่ยวจะเป็นเครื่องนำทางวิญญาณของผู้เสียชีวิตไปสู่โลกหลังความตาย โดยมีเรือเป็นพาหนะ
[10]