ในศิลปะการใช้ตัวพิมพ์ ไทป์เฟซแบบมีเชิงแผ่น (อังกฤษ: slab serif) หรือที่เรียกว่าสแลบเซริฟ, แบบกลไก (mechanistic), เชิงจตุรัส (square serif), โบราณ (antique), อียิปต์ (Egyptian) เป็นไทป์เฟซแบบมีเชิงประเภทหนึ่งที่โดดเด่นด้วยเชิงที่หนาคล้ายบล็อก[1] [2] เชิงเหล่านั้นอาจทื่อและเป็นเชิงมุม (Rockwell) หรือแบบกลม (Courier) เชิงแผ่นถือกำเกิดขึ้นในต้นศตวรรษที่ 19ไทป์เฟซแบบมีเชิงแผ่นเป็นประเภทไทป์เฟซที่ใหญ่และมีความหลากหลาย ไทป์เฟซบางตัวเช่น Memphis และ Rockwell มีการออกแบบที่เน้นความเป็นเรขาคณิต โดยมีการเปลี่ยนแปลงความกว้างของเส้นขีดน้อยมาก บางครั้งก็ถูกเรียกว่าเป็นฟอนต์แบบไม่มีเชิงที่มีเชิงเพิ่มเข้ามา ไทป์เฟซอื่นๆ เช่น ไทป์เฟซClarendon มีโครงสร้างเหมือนกับไทป์เฟซแบบมีเชิงอื่นๆ ส่วนใหญ่ แม้ว่าจะมีเชิงที่ใหญ่กว่าและชัดเจนกว่าก็ตาม [3] [4] การออกแบบเหล่านี้อาจมีเชิงทรงวงเล็บเหลี่ยมซึ่งจะเพิ่มความกว้างตามความยาวก่อนที่จะรวมเข้ากับลายเส้นหลักของตัวอักษร ในขณะที่ไทป์เฟซที่เน้นความเป็นเรขาคณิตนั้น เชิงจะมีความกว้างคงที่ไทป์เฟซแบบมีเชิงแผ่นที่เน้นสำหรับไว้ใช้แสดงผลมักจะหนามาก โดยมีจุดประสงค์เพื่อดึงดูดความสนใจของผู้อ่านโปสเตอร์ ในขณะที่ไทป์เฟซแบบมีเชิงแผ่นที่เน้นความที่เน้นให้อ่านง่ายในขนาดเล็กจะมีลักษณะที่ไม่เวอร์เท่า ไทป์เฟซบางตัวที่เน้นการพิมพ์ขนาดเล็กและการพิมพ์บนกระดาษหนังสือพิมพ์คุณภาพต่ำอาจมีเชิงแผ่นเพื่อเพิ่มความชัดเจน ในขณะที่คุณสมบัติอื่นๆ ของไทป์เฟซนั้นใกล้เคียงกับไทป์เฟซอื่นๆ ที่ใช้ในหนังสือทั่วไปไทป์เฟซแบบมีเชิงแผ่นมักใช้ในเครื่องพิมพ์ดีด โดยไทป์เฟซที่โด่งดังที่สุดคือ Courier และธรรมเนียมนี้ทำให้ไทป์เฟซข้อความโมโนสเปซ จำนวนมากสำหรับการใช้ในคอมพิวเตอร์และการเขียนโปรแกรมเป็นไทป์เฟซแบบมีเชิงแผ่น[ต้องการอ้างอิง][จำเป็นต้องอ้างอิง]