เกาะเซนต์เฮเลนาถูกค้นพบเมื่อปี พ.ศ. 2045 โดยชาวโปรตุเกสโดยบังเอิญ และได้ตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่เฮเลนาแห่งกรุงคอนสแตนติโนเปิล เกาะนี้รู้จักกันในนามเซนต์เฮเลนา เมื่อกองกำลังจากอังกฤษค้นพนเมื่อประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 17

การค้นพบและช่วงแรกหลังการค้นพบ

เกาะนี้ค้นพบเมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2045 โดยราชนาวีชาวโปรตุเกส ชอง ดา โนวา โดยบังเอิญ ได้มีการบันทึกไว้ว่าบนเกาะนี้มีต้นไม้มากมายและมีน้ำใสสดชื่น พวกเขานำเข้าสัตว์ที่มีชีวิตอยู่ (ส่วนใหญ่เป็นแพะ) ไม้ผลและผัก เขาสร้างโบสถ์และที่อยู่อาศัย แต่ต้องกลับไปก่อนเพื่อนำวัตถุดิบต่างๆ มาพร้อมกับเรือลำหน้า พวกเขาจึงออกจากเกาะโดยปิดเรื่องนี้เป็นความลับ พวกเขาต้องการกลับมายังสถานที่นี้อีกครั้ง โดยเป็นที่รู้กันว่าจะมีผู้อาศัยถาวรกลุ่มแรกเป็นชาวโปรตุเกส

เฟอร์นานโด โลเปซ ผู้ว่าการเมืองกัว (Goa) ประเทศอินเดีย ชาวโปรตุเกส ถูกปล่อยเกาะที่เซนต์ เฮเลนา เมื่อครามที่เขาพิการและอาศัยอยู่ที่เกาะนี้ตั้งแต่ พ.ศ. 2056 โดยทางราชการได้สั่งไว้ให้กลับมาที่โปรตุเกสเมื่อถึงเวลาที่ต้องการ แต่เขาก็เสียชีวิตที่เกาะเซนต์เฮเลนาเมื่อปี พ.ศ. 2073 ก่อนที่ทางราชการจะมารับตัวเขากลับโปรตุเกส

เมื่อคราวที่ค้นพบเกาะแห่งนี้ เกาะเซนต์เฮเลนาก็ปกคลุมไปด้วยพันธุ์ไม้ที่ไม่พบที่ใดในโลก ซึ่งเป็นป่าในเขตร้อนมากมาย ตอนกลางของเกาะนั้นหนาแน่นไปด้วยป่าไม้เขตร้อน แต่ชายฝั่งของเกาะนั้นก็อุดมสมบูรณ์อยู่ทีเดียว แต่เขตที่ตั้งเมืองใหม่นั้นแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง ซึ่งเต็มไปด้วยหินโล้นๆ ในเขตพื้นที่ราบต่ำ แต่ตอนกลางของเกาะที่เป็นที่สูงนั้นกลับเต็มไปด้วยสีเขียวของป่าไม้