เซียมซี (จีน: 求签) เป็นการทำนายดวงชะตารูปแบบหนึ่งตามธรรมเนียมของจีน โดยการเขย่าภาชนะที่บรรจุหมายเลขที่เขียนไว้บนไม้ไผ่ที่เหลาเป็นซีก โดยไม้ที่หล่นลงมาแท่งแรกจะแสดงหมายเลขที่นำไปตรวจสอบกับคำทำนาย พิธีกรรมเซียมซีมีความแพร่หลายใน ประเทศจีน ประเทศไทย ประเทศญี่ปุ่น เป็นต้น ซึ่งในแต่ละวัฒนธรรมก็จะมีลักษณะและความเชื่อในการเซียมซีที่แตกต่างกันไปเล็กน้อยเชื่อกันว่าเซียมซีถูกคิดค้นครั้งแรกในสมัยราชวงศ์ชาง และเซียมซีได้เข้ามาในเมืองไทยพร้อมกับคนจีนที่เข้ามาค้าขายตั้งแต่สมัยสุโขทัย ในวัดจีนหรือศาลเจ้า สันนิษฐานว่ามีครั้งแรกในศาลเจ้าเล่งจูเกียง จังหวัดปัตตานี[1]ในวัฒนธรรมอื่น ๆ เช่น ญี่ปุ่น การเซียมซีเรียกว่า โอะมิกุจิ (Omikuji) การเซียมซีนิยมทำในวัดหรือศาลเจ้าชินโตมีลักษณะใกล้เคียงกันแต่เพิ่มขั้นตอนการนำใบเซียมซีผูกไว้ที่วัดหากคำทำนายระบุว่าเป็นโชคไม่ดี เชื่อว่าเป็นการทิ้งโชคไม่ดีไว้ที่วัด[2] นอกจากการเขย่าไม้ติ้วแล้ว ยังมีการสุ่มหยิบใบเซียมซี หรือให้พนักงานของวัดสุ้มใบเซียมซีเช่นกัน