เมื่อเล่าปี่ตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าจะยกทัพเข้าสู่เสฉวนของเล่าเจี้ยง หลังจากลังเลอยู่นานได้ปรึกษากับหวดเจ้ง ที่ปรึกษาของเล่าเจี้ยงที่มาอยู่ฝ่ายเล่าปี่แล้ว พบว่าทางเข้าสู่เมืองลกเสียนั้นมีอยู่ 2 ทาง ทางแรกเป็นทางกว้างขวางเดินทัพสะดวก อีกทางเป็นทางคับแคบเพราะเป็นช่องเขา ที่แม้แต่ชาวเสฉวนเองก็ยังไม่ค่อยรู้จักเสียด้วยซ้ำ บังทองร้อนใจอยากเข้าสู่เมืองเผด็จศึกโดยเร็วจึงขออาสานำทัพไปตามทางเล็ก แต่เล่าปี่ได้ห้ามปรามและยกจดหมายของขงเบ้งที่ส่งมาก่อนหน้านั้นว่าได้ตรวจดูดาวแล้วพบว่าจะมีแม่ทัพคนหนึ่งสิ้นชีวิตลง แต่บังทองแย้งว่าขงเบ้งอยู่ที่เกงจิ๋วจะทราบสถานการณ์ที่นี่ได้อย่างไร และยืนยันว่าตนจะขอไปตามทางเล็กเอง แม้จะมีทหารซุ่มอยู่ก็ตาม แต่ว่าเวลานี้ตรงกับเทศกาลวันที่ 7 เดือน 7 ที่ทางภาคกลางจะเป็นเทศกาลเล็ก ๆ แต่ทางภาคใต้จะฉลองเป็นเทศกาลใหญ่ ทางราชการเองก็หยุดเชื่อว่าการระวังป้องกันคงจะไม่เข้มแข็งนัก

ทางฝ่ายเตียวหยิม แม่ทัพของเล่าเจี้ยงซึ่งไม่ไว้ใจเล่าปี่อยู่ก่อนแล้วได้ไปขอคำทำนายจากจีโฮโต้หยิน ผู้วิเศษแห่งเขาลำปินสาน และมีคำทำนายเป็นคำโคลงบอกนัยว่า "หงส์และมังกรจะเข้าสู่เสฉวน หงส์ถึงแม้มีปีกแต่ก็บินไม่ได้ ต้องปีกหักตกดินไป มังกรแม้ไม่มีปีกแต่เข้าสู่เสฉวนได้อย่างสง่างาม" แต่เตียวหยิมไม่ใส่ใจ คิดว่าเป็นคำไร้สาระ

เมื่อก่อนออกเดินทัพ บังทองได้พลัดตกม้าลงมา เล่าปี่จึงได้เปลี่ยนให้ม้าเต็กเลาแก่บังทอง เพราะเป็นม้าที่ขี่ได้สะดวก เมื่อมาถึงทางเล็กนี่แล้ว บังทองเห็นภูมิประเทศไม่น่าไว้ใจจึงให้ไปดูว่าที่นี่เรียกว่าอย่างไร ทหารคนหนึ่งวิ่งไปดูที่เนินเขาข้างหน้าพบตัวอักษรจารึกว่า "เนินหงส์ร่วง" บังทองอุทานว่า "อันตัวเรามีนามว่าหงส์ดรุณ หรือจะมาพบจุดจบ ณ ที่นี้จริง ๆ" และสั่งให้ทุกคนระวังตัว เตียวหยิมซึ่งซุ่มทหารไว้ก่อนหน้านี้แล้ว สั่งให้ทหารยิงเป้าไปที่คนที่ขี่ม้าขาวด้วยเข้าใจว่าคือเล่าปี่ จึงระดมยิงไปที่บังทองซึ่งขี่ม้าเต็กเลาสีขาวแทนจนบังทองเสียชีวิต ทำให้แผนการบุกเสฉวนครั้งนี้ของเล่าปี่ต้องชะงักกะทันหันและต้องเชิญขงเบ้งจากเกงจิ๋วมาทำหน้าที่แทน[3]