เฉินหนงเปิ๋นเฉ่าจิง (จีนตัวย่อ: 神农本草经; จีนตัวเต็ม: 神農本草經; พินอิน: Shénnóng Běncǎo Jīng) เป็นตำราภาษาจีนเกี่ยวกับการเกษตรและพืชสมุนไพรซึ่งเชื่อกันว่าสืบทอดมาจากเฉินหนง ซึ่งมีชีวิตอยู่ในราว 2,800 ปีก่อนคริสตกาล นักวิจัยเชื่อว่าข้อความเหล่านี้เป็นการรวบรวมประเพณีที่ถ่ายทอดด้วยปากเปล่า ซึ่งเขียนขึ้นระหว่างประมาณ ค.ศ. 200 ถึง 250[1][2] ต้นฉบับดั้งเดิมไม่ปรากฏอยู่แล้ว ประกอบด้วยสามเล่มที่มี 365 รายการซึ่งเกี่ยวกับเครื่องยารวมทั้งคำอธิบาย กล่าวได้ว่าเป็นตำรายาที่เก่าแก่ที่สุดของจีน[3]ตำรายังรู้จักในชื่อว่า เฉินหนงเปิ๋นเฉ่า《神農本草》หรือชื่อย่อ เปิ๋นเฉ่าจิง《本草經》หรือ เปิ่นจิง《本經》