เบกีนาฌ (ฝรั่งเศส: béguinage) หรือ เบอไคน์โฮฟ (ดัตช์: begijnhof) เป็นบริเวณที่อยู่อาศัยร่วมกันขนาดเล็ก ๆ ของเหล่าฆราวาสหญิงที่เรียกว่า "เบกีน" (Béguine) ซึ่งเป็นสตรีผู้ประพฤติศีลอย่างเคร่งครัดในศาสนาคริสต์แต่มิใช่นักบวชแบบแม่ชี โดยเบกีนนั้นจะพบในเขตกลุ่มประเทศแผ่นดินต่ำ โดยก่อตั้งราวคริสต์ศตวรรษที่ 13 โดยหมู่อาคารมักจะสร้างในสถาปัตยกรรมแบบเดียวกัน โดยมักห้อมล้อมด้วยสวนอยู่ตรงกลางหรืออยู่ใกล้โบสถ์ ในปัจจุบันนั้นไม่มีเหล่าเบกีนเหลืออยู่แล้วในทวีปยุโรปเบกีนาฌซึ่งพบได้ในเขตฟลามส์ (ฟลานเดอส์) ทั้ง 13 แห่งในประเทศเบลเยียมได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมโดยองค์การยูเนสโก เมื่อปีค.ศ. 1998[1]