บทความหลัก: การจัดการโรคเบาหวาน

โรคเบาหวานเป็นโรคเรื้อรังที่การรักษาไม่เป็นที่รู้จักกันยกเว้นในสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงมากๆ. การบริหารจัดการจะมุ่งเน้นที่การรักษาระดับน้ำตาลในเลือดให้ใกล้เคียงกับปกติ ("euglycemia") ที่จะเป็นไปได้, โดยไม่ทำให้เกิดภาวะน้ำตาลในเลือดสูง. สิ่งนี้สามารถทำได้ด้วยอาหาร, การออกกำลังกาย, และการใช้ยาที่เหมาะสม (อินซูลินในกรณีของโรคเบาหวานชนิดที่ 1; การให้ยาทางปาก, เช่นเดียวกับที่อาจจะเป็นอินซูลิน, ในโรคเบาหวานชนิดที่ 2)

การเรียนรู้เกี่ยวกับโรคและการมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการรักษามีความสำคัญสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวาน, เนื่องจากภาวะแทรกซ้อนของโรคเบาหวานอยู่ห่างไกลน้อยลงและน้อยลงอย่างรุนแรงสำหรับคนที่มีการบริหารจัดการกับระดับน้ำตาลในเลือดที่ดี[52][53] เป้าหมายของการรักษาคือระดับ HbA1C ที่ 6.5%, แต่ไม่ควรจะต่ำกว่านั้น, และอาจจะตั้งค่าให้สูงขึ้น[54]. การให้ความสนใจจะนำไปสู่ปัญหาสุขภาพอื่นๆที่อาจจะเร่งผลที่อันตรายต่อโรคเบาหวาน. เหล่านี้รวมถึงการสูบบุหรี่, ระดับคอเลสเตอรอลสูง, โรคอ้วน, ความดันโลหิตสูง, และขาดการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ[54] รองเท้าพิเศษถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อลดความเสี่ยงของการเกิดแผล, หรือการเกิดแผลซ้ำ, สำหรับเท้าที่มีความเสี่ยงของโรคเบาหวาน. อย่างไรก็ตาม หลักฐานสำหรับประสิทธิภาพของการปฏิบัติแบบนี้ยังคงคลุมเครือ[55]

วิถีการดำเนินชีวิต

ดูเพิ่มเติม: อาหารสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน

ผู้ป่วยโรคเบาหวานสามารถได้รับประโยชน์จากการศึกษาเกี่ยวกับโรคและการรักษา, ภาวะโภชนาการที่ดีเพื่อให้บรรลุน้ำหนักตัวปกติ, และการออกกำลังกายที่เหมาะสม, ที่มีเป้าหมายของการรักษาระดับน้ำตาลในเลือดทั้งในระยะสั้นและระยะยาวให้อยู่ในขอบเขตที่ยอมรับได้. นอกจากนี้ โรคเบาหวานมีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่สูงขึ้นของโรคหัวใจและหลอดเลือด, การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตจึงได้รับการแนะนำให้ควบคุมความดันโลหิต[56]

ยา

ดูเพิ่มเติม: ยาต้านโรคเบาหวาน

ตัวยา metformin โดยทั่วไปได้รับการแนะนำให้รักษาขั้นตอนแรกสำหรับโรคเบาหวานชนิดที่ 2, เนื่องจากมีหลักฐานที่ดีที่มันช่วยจะลดอัตราการตาย[57] อย่างไรก็ตาม การใช้ยาแอสไพรินเป็นประจำไม่ได้พบว่ามีส่วนช่วยให้ดีขึ้นในผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ไม่มีภาวะแทรกซ้อน[58] สารยับยั้งเอนไซม์เพื่อแปลง Angiotensin (อังกฤษ: Angiotensin converting enzyme inhibitors (ACEIs)) มีส่วนช่วยให้ได้ผลการรักษาดีขึ้นในผู้ป่วยโรคเบาหวาน ในขณะที่ยาที่คล้ายกันเช่น angiotensin receptor blockers (ARBs) ไม่สามารถทำได้[59]

โรคเบาหวานชนิดที่ 1 โดยทั่วไปจะได้รับการบำบัดด้วยการรวมกันของอินซูลินปกติและอินซูลินที่ไม่ผ่านทางปาก (อังกฤษ: Nothing by Mouth (NPH)) หรือ analogs อินซูลินสังเคราะห์. เมื่ออินซูลินถูกใช้ในการรักษาโรคเบาหวานชนิดที่ 2, สูตรที่ออกฤทธิ์นานมักจะถูกเพิ่มเข้าไปในระยะเริ่ม, ในขณะที่ยังคงใช้ยาในช่องปาก[57]. จากนั้น ปริมาณของอินซูลินจะเพิ่มขึ้นเพื่อให้มีผล[57].

ในผู้ที่มีโรคเบาหวาน, บางครั้งมีการแนะนำให้มีระดับความดันโลหิตที่ต่ำกว่า 120/80 มิลลิเมตรปรอท[60][61] อย่างไรก็ตาม หลักฐานเพียงแค่สนับสนุนให้มีความดันที่น้อยกว่าหรือเท่ากับที่ไหนสักแห่งระหว่าง 140/90 มิลลิเมตรปรอทจนถึง 160/100 มิลลิเมตรปรอท[62][63]

การปลูกถ่ายตับอ่อน

การปลูกถ่ายตับอ่อนบางครั้งได้รับการพิจารณาสำหรับคนที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ที่มีภาวะแทรกซ้อนรุนแรงของโรค, รวมถึงโรคไตวายเรื้อรังระยะสุดท้ายที่ต้องปลูกถ่ายไต[64]

การสนับสนุน

ในหลายประเทศที่ใช้ระบบแพทย์รักษาโรคทั่วไปหรือแพทย์ประจำบ้าน (อังกฤษ: general practitioner) เช่นสหราชอาณาจักร, การดูแลอาจเกิดขึ้นส่วนใหญ่นอกโรงพยาบาล, การดูแลจากผู้เชี่ยวชาญตามโรงพยาบาลจะเกิดขึ้นเฉพาะในกรณีที่มีภาวะแทรกซ้อนหรือการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดทำได้ยากหรือโครงการวิจัยเท่านั้น. ในสถานการณ์อื่นๆ แพทย์ประจำบ้านและผู้เชี่ยวชาญจะทำงานร่วมกันเป็นทีม. การสนับสนุนระยะไกลที่บ้าน (อังกฤษ: home telehealth) สามารถเป็นเทคนิคการจัดการที่มีประสิทธิภาพ[65]