เปอลิงกิฮ์เมรู (อินโดนีเซีย: pelinggih meru; แปลตรงตัวว่า "หอคอยเมรุ") คือศาลเจ้าหลักในโบสถ์พราหมณ์แบบบาหลี ส่วนใหญ่สร้างด้วยไม้และมีโครงสร้างคล้ายกับเจดีย์ มีความสูงหลายชั้น หลังคาทำมาจากใบไม้แห้งหรือวัสดุอื่น ๆ สาน ความสูงที่โดดเด่นของเปอลิงกิฮ์เมรูนั้นสื่อถึงเขาพระสุเมรุในคติฮินดู ภายในของเปอลิงกิฮ์เมรูมักเป็นที่ประดิษฐานเทวรูป (มูรติ) ของวัดนั้น ๆ ภายในโถงที่เรียกว่าครรภคฤห์ โครงสร้างที่คล้ายกับเปอลิงกิฮ์เมรูในสถาปัตยกรรมอินเดียเหนือคือศิขร และในอินเดียใต้คือวิมานจำนวนชั้นซึ่งสังเกตจากจำนวนหลังคาสานของเปอลิงกิฮ์เมรูแสดงสถานะของเทพองค์นั้น ๆ โดยอย่างเตี้ยที่สุดมีความสูงเพียงสามชั้น และอย่างสูงที่สุดมีความสูงได้ถึงสิบเอ็ดชั้น โดยทั่วไปแล้วความสูงมักจะสร้างดังนี้