เพลงชาติสาธารณรัฐโดมินิกัน (สเปน: Himno Nacional Dominicano) เป็นบทเพลงซึ่งประพันธ์ทำนองโดยโคเซ รูฟีโน เรเยส เซียงกัส (José Rufino Reyes Siancas, พ.ศ. 2378 - พ.ศ. 2448) คำร้องโดยเอมีเลียว ปรูดอม (Emilio Prud'homme, พ.ศ. 2399 - พ.ศ. 2475) เพลงนี้มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าว่า "กิสเกยาโนสบาเลียนเตส" (สเปน: Quisqueyanos Valientes) อันมีความหมายว่า "ชาวกิสเกยาผู้กล้าหาญ" ซึ่งชื่อดังกล่าวนี้มาจากวลีในวรรคแรกสุดของเพลง และได้มีการบรรเลงในฐานะเพลงชาติครั้งแรกที่อาคารองค์กรฟรีเมสันที่มีชื่อว่า อาคารเอสเปรันซาหมายเลข 9 (Esperanza No.9) เมื่อวันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2426เมื่อมีการเผยแพร่เพลงนี้ ปรากฏว่าทำนองเพลงนั้นได้รับความนิยมจากมหาชนอย่างรวดเร็ว แต่สำหรับเนื้อร้องนั้นได้ถูกตั้งคำถามจากบรรดาผู้ทรงความรู้ชาวโดมินิกันจำนวนมากจากความผิดพลาดที่ปรากฏในบทร้องนั้น ต่อในในปี พ.ศ. 2420 ปรูดอมจึงได้ส่งเนื้อร้องเพลงชาติฉบับแก้ไขใหม่ให้ทางการ ซึ่งเนื้อร้องดังกล่าวนี้คือเนื้อร้องที่ใช้อยู่ในปัจจุบันหลังจากผ่านการโต้เถียงอย่างเผ็ดร้อนถึงบทร้องที่มีการแก้ไขใหม่ สภาคองเกรสของสาธารณรัฐโดมินิกันจึงได้มีมติด้วยเสียงส่วนมาก ผ่านร่างกฎหมายรับรองเพลงนี้ให้มีฐานะเป็นเพลงชาติอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2440 แต่ว่าประธานาธิบดีอูลีส เออโร (Ulises Heureaux, พ.ศ. 2389 - 2443) ได้ใช้สิทธิยับยั้งกฎหมายฉบับนี้ ด้วยเหตุที่ปรูดอมซึ่งเป็นผู้ประพันธ์บทร้องของเพลงนี้เป็นนักการเมืองฝ่ายตรงข้ามกับตนเอง ต่อมาเมื่อประธานาธิบดีเออโรถูกฆาตกรรมในปี พ.ศ. 2443 ภาวะความไร้เสถียรภาพทางการเมืองที่ดำเนินต่อเนื่องหลายปีได้กลายเป็นสิ่งกีดขวางต่อการรับรองฐานะอย่างเป็นทางการของเพลงชาติของสาธารณรัฐโดมินิกันเพลงชาติสาธารณรัฐโดมินิกันได้รับการรับรองฐานอย่างเป็นทางการในที่สุด เมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2477ในบทเพลงนี้ ผู้แต่งมิได้กล่าวถึงชาวโดมินิกันด้วยคำว่า "Dominican" แต่ใช้คำว่า "ชาวกิสเกยา" (Quisqueyano) ซึ่งเป็นคำที่มีความหมายในเชิงกวีและประวัติศาสตร์[1]