อภิวัชร์เริ่มต้นโครงการทำอีพีอัลบั้มที่สองภายหลังการทำอัลบั้มแรก มิลเลียนเวส์ทูไรท์พาร์ต 1 ซึ่งเขาเองรู้สึกกดดันกับการทำงาน แต่ภายหลังได้แนวคิดของอัลบั้มว่าจะทำทุกอย่างที่อยากทำ โดยออกมาเป็นเพลงในอัลบั้มชุดนี้ ซึ่งเขาได้อธิบายถึงชื่ออัลบั้มไว้ว่า "...เพลงที่นานมาแล้วไม่ได้ฟัง ว่าเวลาที่เราไปฟังเพลงที่นานมาแล้วที่ตัวเองไม่ได้ฟัง ก็เหมือนมีอะไรมาปิ๊งให้เราคิดว่าตอนเด็กๆ เราชอบเพลงแบบนี้ ตอนเด็กๆ เราเคยฝันว่าเราอยากจะทำเพลง อยากจะแต่งเพลงในแบบที่ไม่มีเรื่องอื่นมาบดบัง เหมือนเป็นชื่อที่เตือนตัวเองว่า อยากให้ 20 ปีต่อไปผมกลับมาฟัง เป็นเพลงที่นานมาแล้วไม่ได้ฟัง ผมได้ยินอีก 20 ปีข้างหน้าแล้วผมภูมิใจกับมัน..."[3]

ด้านดนตรีมีการปรับปรุงดนตรีโดยใช้นักดนตรีจริงมาบรรเลงอาทิ วงออเคสตรา ซึ่งแตกต่างจากอัลบั้มก่อนที่ใช้ดนตรีสังเคราะห์[3] ส่วนของแนวเพลงจะเป็นแนวโฟล์กร็อก และเน้นในด้านดนตรีมากขึ้น ความหมายเพลงส่วนใหญ่ในอัลบั้มเป็นการบรรยายถึงความทะเยอทะยานของคนในสังคมเมืองสู่แบบตะวันตก[2] เพลง "บ้านเล็ก" ซึ่งอภิวัชร์ได้อธิบายว่าเป็นเพลงที่เกี่ยวกับความอยากมีอยากได้ของคน แต่สุดท้ายต้องตือนตัวเองว่ามีความจำเป็นกับเราหรือไม่[3] ซึ่งได้แรงบันดาลใจจากข้อความตอนหนึ่งในหนังสือ ลอนดอนไดอารี่ ของนิ้วกลม ในเพลง "ครั้งสุดท้าย" เขาได้แต่งให้กับพ่อที่ออกจากบ้านโดยไม่ได้บอกให้เขาทราบ[2] ส่วนเพลง "แอนิเมชั่น" เป็นการสื่อว่าไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ยั่งยืนเป็นนิรันดร์

ในอัลบั้มนี้เขาโปรดิวซ์ด้วยตนเอง และมีศิลปินและนักดนตรีอื่นๆ ร่วมงานในอัลบั้มนี้ ได้แก่ เควิน บิดเดิล มือกลองจากวงเดอะบีกินส์, ฟักกลิ้ง ฮีโร่ ในเพลง "Karma" และ "สองยกกำลังยี่สิบ" และ ชินพัฒน์ หงส์อัมพร มือกีตาร์วงเครสเชนโด้ ในเพลง "ครั้งสุดท้าย"[2] เพลง "สองยกกำลังยี่สิบ" ซึ่งเป็นผลงานการประพันธ์ระหว่าง บอย โกสิยพงษ์ และ David Vasquez และท่อนแรปโดยฟักกลิ้ง ฮีโร่ ซึ่งมีภพธร สุนทรญาณกิจ (ตู่) มาร่วมขับร้องในเพลงนี้ เป็นเพลงแนวร็อก อาร์แอนด์บี และแรป ความหมายคือการส่งต่อความสนุกสนานคือยกกำลังไปเรื่อยๆจนกลายเป็นเพลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุด